라틴어 문장 검색

dictum est, a Genesis narratione sumpto initio, ubi ad “subiciendam” terram invitatur (cfr Gn 1,28), immoderato naturae usui sine lege obsecundari, cum ostendatur hominis dominatoris eversorisque effigies.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 88:4)
70. In Cain et Abel narratione animadvertimus aemulationem ad summam iniuriam patrandam adversus fratrem Cain compulisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:1)
Hoc nos docet Noe narratio, cum minatus est Deus homines delere propter continuatam eorum inhabilitatem ad vivendum secundum iustitiam ac pacem:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:12)
In his tam vetustis narrationibus, praeclaro symbolismo refertis, praesens mens iam continebatur:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 91:15)
Recordamur, secundum narrationem biblicam de creatione, Deum hominem in paradisum collocavisse modo creatum (cfr Gn 2,15) non solum ut ea quae exsisterent curaret (custodiret), sed ut ibi operaretur (coleret) ad fructus gignendos.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 164:2)
Sic discimus lucem a fide delatam cum certa coniungi vitae narratione, cum grata recordatione Dei beneficiorum atque cum eius repromissionibus, quae gradatim explentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:8)
Dei lux per eius revelationis narrationem ad nos pervenit, atque sic nostrum iter in tempore illuminare valet, dum divina beneficia memorat, dum demonstrat quomodo eius repromissiones perficiantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 20:11)
Patet tamen hanc adfectatam oppositionem biblicae narrationi non congruere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 51:1)
Sanctus Augustinus, interpretans narrationem de muliere, profluvio sanguinis affecta, quae Iesum tangit ut sanetur (cfr Lc 8,45-46), asserit:
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 54:8)
genus nempe rudis fidei, fidei simplicium, imperfectae, quae permanebat iuxta gradum carnis Christi atque contemplationis eius mysteriorum;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 91:4)
59. In Maria, Filia Sion, perficitur diuturna historia fidei Veteris Testamenti per narrationem tot fidelium mulierum, incipiens a Sara, mulierum quae, iuxta Patriarchas, sedes erant in qua Dei promissio adimplebatur novaque vita oriebatur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 115:1)
septimus hebdomadi venit superaddere sextae hunc numerum Christus, placidum qui conficit annum cuncta remittentem contractibus inlaqueata multimodis, hominemque hominis de morte levantem, inperfectus enim limus mortalis erat tunc:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3328)
inde seges scelerum, radix et sola malorum, dum scatebras fluviorum omnes et operta metalla eliquat ornatus solvendi leno pudoris, dum venas squalentis humi scrutatur inepta ambitio scalpens naturae occulta latentis, si quibus in foveis radiantes forte lapillos rimata inveniat, nec enim contenta decore ingenito externam mentitur femina formam ac, velut artificis Domini manus inperfectum os dederit, quod adhuc res exigat aut hyacinthus pingere sutilibus redimitae frontis in arce, colla vel ignitis sincera incingere sertis, auribus aut gravidis virides suspendere bacas, nectitur et nitidis concharum calculus albens crinibus aureolisque riget coma texta catenis, taedet sacrilegas matrum percurrere curas, muneribus dotata Dei quae plasmata fuco inficiunt, ut pigmentis cutis inlita perdat quod fuerat, falso non agnoscenda colore, haec sexus male fortis agit, cui pectore in arto mens fragilis facili vitiorum fluctuat aestu.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 176)
Immo etiam Narrationis incipit mihi initium.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 4, scene 280)
His informatum manibus iam parte polita fulmen erat, toto genitor quae plurima caelo deicit in terras, pars inperfecta manebat.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION