라틴어 문장 검색

Ogygiis it sorte Creon, Eteoclea mittunt Neistae, celsas Homoloidas occupat Haemon, Hypsea Proetiae, celsum fudere Dryanta Electrae, quatit Hypsistas manus Eurymedontis, culmina magnanimus stipat Dircaea Menoeceus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권150)
agnovit longe pressitque dolorem magnanimus Capaneus, telumque immane lacerto hortatur librans:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권244)
at non magnanimus curavit perdere iactus Aepytus, et fixo transverberat Hoplea tergo pendentisque etiam perstrinxit Tydeos armos, labitur egregii nondum ducis immemor Hopleus, exspiratque tenens - felix, si corpus ademptum neseiat - et saevas talis descendit ad umbras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권173)
"magnanime o iuvenis, quo non agnoverit ullum certius armifero Cadmi de semine Mavors, linque humiles pugnas, non haec tibi debita virtus:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권292)
Postquam magnanimus furias virtutis iniquae consumpsit Capaneus exspiravitque receptum fulmen, et ad terras longe comitata cadentem signavit muros ultricis semita flammae:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권1)
"o nisi magnanimae nimius te laudis inisset ardor, Echionios mecum venerande penates atque ultra recture puer, venientia qui nunc gaudia et ingratum regni mihi munus acerbas!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권29)
rapit huc, rapit impetus illuc, Thesea magnanimum quaerant prius, anne Creonta, anne suos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권386)
iam certe praesens tibi Fama benignum stravit iter coepitque novam monstrare futuris, iam te magnanimus dignatur noscere Caesar, Itala iam studio discit memoratque iuventus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권394)
Erant inter hos duo iuuenes magnae indolis de nobilibus Anglorum, Edilhun et Ecgberct, quorum prior frater fuit Ediluini, uiri aeque Deo dilecti, qui et ipse aeuo sequente Hiberniam gratia legendi adiit, et bene instructus patriam rediit, atque episcopus in prouincia Lindissi factus, multo ecclesiam tempore nobilissime rexit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVII. 1:1)
De cuius statu uitae, ut ad priora repedantes, paucis, quae sunt gesta, memoremus, cum esset puer bonae indolis, atque aetatem moribus transiens, ita se modeste et circumspecte in omnibus gereret, ut merito a maioribus quasi unus ex ipsis amaretur, ueneraretur, amplecteretur, ubi XIIIIum aetatis contigit annum, monasticam saeculari uitam praetulit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XIX. 1:9)
tantisper tutela muliebri - tanta indoles in Lavinia erat - res Latina et regnum avitum paternumque puero stetit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 36:3)
forte et Numitori, cum in custodia Remum haberet audissetque geminos esse fratres, comparando et aetatem eorum et ipsam minime servilem indolem tetigerat animum memoria nepotum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 63:3)
haud displicet res Tullo, quamquam cum indole animi spe victoriae ferocior erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 241:1)
iuvenis evasit vere indolis regiae, nec, cum quaereretur gener Tarquinio, quisquam Romanae iuventutis ulla arte conferri potuit, filiamque ei suam rex despondit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 410:3)
T. Quinctius Capitolinus, qui ter consul fuerat, cum multa referret sua familiaeque decora, adfirmabat neque in Quinctia gente neque in civitate Romana indolem tam maturae virtutis unquam exstitisse;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 139:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION