도구

도구

라틴어 문장 검색

Paeonius hinc propter atque hinc Athenius, homo litium temporumque varietatibus exercitatus, hunc sequebatur Gratianensis, omni ab infamia vir sequestrandus, qui Severinum sicut honore postibat, ita favore praecesserat, ultimus ego iacebam, qua purpurati latus laevum margine in dextro porrigebatur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 10:4)
etenim sufficere debere, quod satirae obiectio famam mihi parasset, sed sibi infamiam.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 1권, Sidonius Montio suo salutem 16:5)
facinus indignum quodque nos vosque inimicasset, nisi protinus scissem te nescisse faciendum, sed conscientiae tuae purgatione praelata 2 petere dignaris culpae calentis impunitatem, sub condicione concedo:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Pudenti suo salutem 1:2)
quo fit, ut se illi voluptuosius turba postponat superiorum, sermonem maximo temperamento cum conloquente dispensat, in quo non patitur ullam aut verecundiam externus aut familiaris iniuriam, aut credulus invidiam aut curiosus repulsam aut suspiciosus nequitiam, aut peritus calumniam aut imperitus infamiam, simplicitatem columbae in ecclesia servat, in foro serpentis astutiam;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Sulpicio suo salutem 4:2)
Nunc enim ad illam occultorum facinorum infamiam respondebo, ut viam mihi ad manifestiora purgem.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 6장 10:2)
Nemo iam infamiam incutiat, nemo aliud existimet, quia nec fas est ulli de sua religione mentiri.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 21장 27:1)
Cur ergo quibus comparamur de disciplina, non proinde illis adaequamur ad licentiam impunitatemque disciplinae?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 3:1)
quid enim futurum fuit, si illa pastorum convenarumque plebs, transfuga ex suis populis, sub tutela inviolati templi aut libertatem aut certe impunitatem adepta, soluta regio metu, agitari coepta esset tribuniciis procellis et in aliena urbe cum patribus serere certamina, priusquam pignera coniugum ac liberorum caritasque ipsius soli, cui longo tempore adsuescitur, animos eorum consociasset?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 5:1)
Fabius et Aebutius consules, quo maiori gloriae rerum domi forisque gestarum succedere se cernebant, maxime autem memorabilem annum apud finitimos socios hostesque esse, quod Ardeatibus in re praecipiti tanta foret cura subventum, eo impensius, ut delerent prorsus ex animis hominum infamiam iudicii, senatus consultum fecerunt ut, quoniam civitas Ardeatium intestino tumultu redacta ad paucos esset, coloni eo praesidii causa adversus Volscos scriberentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 121:1)
ego, ni restituitur pugna, quod miserrimum est, fortunam cum omnibus infamiam solus sentiam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 260:3)
qua moderatione animi cum collegae levavit infamiam, tum sibi gloriam ingentem peperit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 268:1)
sed cum aut morte tua sancienda sint consulum imperia aut impunitate in perpetuum abroganda, nec te quidem, si quid in te nostri sanguinis est, recusare censeam quin disciplinam militarem culpa tua prolapsam poena restituas - i, lictor, deliga ad palum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 96:1)
et quamquam non nova res erat, tamen tanta cura patres incessit, ut pariter susceptam neglectamque timerent, ne aut impunitas eorum lascivia superbiaque aut bello poenae expetitae metu propinquo atque ira concirent finitimos populos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 403:1)
resistes autem, si adversus famam rumoresque hominum satis firmus steteris, si te neque collegae vana gloria neque tua falsa infamia moverit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 486:3)
in equestribus quoque notis eadem servata causa, sed erant perpauci quos ea infamia attingeret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 176:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION