라틴어 문장 검색

Nostra tamen iacuere velut praemortua membra Turpiter hesterna languidiora rosa - Quae nunc, ecce, vigent intempestiva valentque, Nunc opus exposcunt militiamque suam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber tertius, poem 746)
haec nisi tu pariter simili cum fratre levares, vix mens tristitiae nostra tulisset onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 1016)
di quoque, ut a cunctis hilari pietate colantur, tristitiam poni per sua festa iubent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 16)
ecce rudens rauco Sileni vector asellus intempestivos edidit ore sonos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권244)
ibat, ut inciperet, longi deus Hellesponti, intempestivo cum rudit ille sono.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권209)
Solae Minyeides intus intempestiva turbantes festa Minerva aut ducunt lanas, aut stamina pollice versant, aut haerent telae famulasque laboribus urgent.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 3:11)
Dumque refert Iole factum mirabile, dumque Eurytidos lacrimas admoto pollice siccat Alcmene (flet et ipsa tamen), conpescuit omnem res nova tristitiam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 36:1)
Illic concubitus intempestiva cupido occupat Hippomenen, a numine concita nostro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 64:2)
ne noceam grato vereor tibi carmine, neve intempestivus nominis obstet honor, quod licet (et tutum est) intra tua pectora gaude meque tui memorem teque fuisse pium, utque facis, remis ad opem luctare ferendam, dum veniat placido mollior aura deo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 56)
tristitiae causam siquis cognoscere quaerit, ostendi solem postulat ille sibi, nec frondem in silvis, nec aperto mollia prato gramina, nec pleno flumine cernit aquam ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 44)
di facerent utinam talis status esset in illo, ut non tristitiae causa dolenda foret!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 46)
intempestivos igitur compesce tumores, vela nec in medio desere nostra mari.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 622)
omitte vero tristitiam tuam.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 417)
Opperiar ut sciam numquidnam haec turbae tristitia adferat.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 410)
albus ut obscuro deterget nubila caelo saepe Notus neque parturit imbris perpetuos, sic tu sapiens finire memento tristitiam vitaeque labores molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis castra tenent seu densa tenebit Tiburis umbra tui.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 75)

SEARCH

MENU NAVIGATION