라틴어 문장 검색

magno senectus et universo pondere incubuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 30 1:2)
Rursus ad honesta nitentes, quanto magis incubuerint minusque sibi vinci ac strigare permiserint, adprobabo et clamabo:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 31 4:5)
Hunc te prospicio, si perseveraveris et incubueris et id egeris, ut omnia facta dictaque tua inter se congruant ac respondeant sibi et una forma percussa sint.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 34 4:1)
Plurimum proficit sermo, quia minutatim inrepit animo.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 38 1:1)
Etiam si favente fortuna in unum congesta sunt, dominis suis incubant gravia et illos semper premunt, aliquando et inlidunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 76 30:4)
Adice nunc, quod nihil honeste fit, nisi cui totus animus incubuit atque adfuit, cui nulla parte sui repugnavit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 82 18:1)
Tunc adpetita formidant et quae illos graves aliis reddit, gravior ipsis felicitas incubat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 94 74:1)
Est quaedam dulcedo sermonis, quae inrepit et eblanditur et non aliter quam ebrietas aut amor secreta producit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 105 6:2)
At mehercules terra, quae, quidquid utile futurum nobis erat, protulit, ista defodit et mersit et ut noxiosis rebus ac malo gentium in medium prodituris toto pondere incubuit.
(세네카, 행복론, Liber VII 55:1)
eum ab illo discesseris, tune velut occasione data insidiabitur solitudini tuae dolor et requiescenti animo tuo pau- latim irrepet.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 42:4)
Nisi te, Marcia, scirem tam longe ab infirmitate muliebris animi quam a ceteris vitiis recessisse et mores tuos velut aliquod antiquum exemplar aspici, non auderem obviam ire dolori tuo, cui viri quoque libenter haerent et incubant, nec spem concepissem tam iniquo tempore, tam inimico iudice, tam invidioso crimine posse me efficere, ut fortunam tuam absolveres.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 2:1)
Nunc incubuisti tota in alteram partem et oblita meliorum fortunam tuam qua deterior est aspicis :
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 29:1)
videatur et avaritia magni animi - acervis auri argentique incubat et provinciarum nominibus agros colit et sub singulis vilicis latiores habet fines quam quos consules sortiebantur;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 134:1)
idem habere se peius questus est, quod foliis rosae duplicatis incubuisset.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 133:2)
Non vis admoneam, quo diligentior quisque sit et ipse se circumspiciat, alia animi mala ad pessimos quosque pertinere, iracundiam etiam eruditis hominibus et in alia sanis inrepere ?
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 26:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION