라틴어 문장 검색

at illam lenta tenet radix exsultantemque coercet, dumque ubi sint digiti, dum pes ubi, quaerit, et ungues, adspicit in teretes lignum succedere suras, et conata femur maerenti plangere dextra, robora percussit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 9:4)
), si tamen et spreto noctisque hostisque periclo ausum eadem, quae nos, Phrygia de gente Dolona interimo, non ante tamen, quam cuncta coegi prodere, et edidici, quid perfida Troia pararet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 22:4)
" Spectat truculenta loquentem falsaque iurantem tumidaque exaestuat ira atque ita correpto captivarum agmina matrum invocat et digitos in perfida lumina condit expellitque genis oculos (facit ira nocentem) immergitque manus, foedataque sanguine sonti non lumen (neque enim superest), loca luminis haurit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 48:4)
Illic cum lacrimis ipso modulata dolore verba sono tenui maerens fundebat, ut olim carmina iam moriens canit exequialia cygnus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 51:2)
femina virque meo, pueri quoque funere maerent, inque domo lacrimas angulus omnis habet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 38)
perfidus hic nostros inclusit fraude locorum, squalida promissis qui tegit ora comis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 27)
saepe etiam maerens tempus reminiscitur illud, quod non praeventum morte fuisse dolet;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 414)
Est reditus ad simplicitatem quae sinit nos ut sistamus ad parva probanda, ut gratias agamus pro rebus iis quas vita offert, haud nos alligantes iis quae habemus nec maerentes ea quae non possidemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 283:8)
artam salutis vix viam discernere est inter reflexas semitas, tam multa surgunt perfidorum conpeta torris polita erroribus, obliqua sese conserunt divortia hinc inde textis orbitis.
(프루덴티우스, Apotheosis, 머리말4)
laxavit Scythicas verbo penetrante pruinas vox evangeliea, Hyreanas quoque fervida brumas solvit, ut exutus glaeie iam mollior amnis Caucasea de eote fluat Rhodopeius Hebrus, mansuevere Getae, feritasque eruenta Geloni laete mero sitiens exsanguia poeula miscet libatura saeros Christi de sanguine potus, novit et Atlantis pridem plaga perfida Mauri dedere crinitos ad Christi altaria reges, ex quo mortalem praestrinxit Spiritus alvum, Spiritus ille Deus, Deus et se corpore matris induit atque hominem de virginitate ereavit, Delphica damnatis tacuerunt sortibus antra, non tripodas eortina regit, 2 non spumat anhelus fata Sibyllinis fanaticus edita libris, perdidit insanos mendax Dodona vapores, mortua iam mutae lugent oracula Cumae, nec responsa refert Libyeis in Syrtibus Hammon.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3142)
ipsa suis Christum Capitolia Romula maerent principibus lucere Deum, destructaque templa imperio cecidisse ducum, iam purpura supplex sternitur Aeneadae rectoris ad atria Christi, vexillumque crucis summus dominator adorat.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3143)
hic draco perfidus indocile virginis inficit ingenium, ut socium malesuada virum mandere cogeret ex vetitis, ipsa pari peritura modo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ante cibum31)
hostis dirus adest cum duce perfido, infert et validis proelia viribus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae18)
sol refugit et lugubri sordidus ferrugine igneum reliquit axem seque maerens abdidit;
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae41)
haec dum sequuntur, perfidi praedonis in ius venerant, et mancipatam fumido vitam barathro inmerserant.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus VIII Kal. Ianuarias12)

SEARCH

MENU NAVIGATION