라틴어 문장 검색

Sed haec omittamus ad praesens, ne qualitercunque credamur in eis accusare naturam, et quia cuilibet sunt manifesta prudenti.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 22:1)
Samson enim, cuius cunctis satis probitas est manifesta, quia mulieri sua non novit celare secreta, ab ea in cordis duplicitate deceptus ab inimicorum legitur exercitu superatus, et ab eisdem captus corporis virtute et oculorum simul est visione privatus.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 34:14)
' Unde manifeste patet mulieres non posse mores egregios plenarie possidere quia, ut ait:
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 37:5)
Quem tractatum nostrum si attenta volueris investigatione disquirere ac mentis intellectu percipere et eiusdem doctrinam operis executione complere, ratione manifesta cognosces neminem in amoris voluptatibus debere male suos expendere dies, ac inde rex coelestis in cunctis tibi propitius permanebit et in hoc saeculo prosperos mereberis habere successus et universa laudabilia et honesta desideria cordis implere, ac in futuro gloriam et vitam possidebis aeternam.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 48:6)
Eapropter vel ea ipsa quae dicta sunt, si tamen sunt consona rationi, vel certe alia quae disputationis istius poscit utilitas, velim mihi Scripturarum auctoritate probari;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 2:27)
Quid enim sublimius de amicitia dici potest, quid verius, quid utilius, quam quod in Christo inchoari, et secundum Christum produci, et a Christo perfici debeat probetur.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:6)
manifeste declarans amicitiam aeternam esse, si vera est;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:33)
Haec itaque amicitia nec deliberatione suscipitur, nec iudicio probatur, nec regitur ratione;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:5)
Manifestum proinde est amicitiam naturalem esse sicut virtutem, sicut sapientiam, et caetera quae propter se, quasi bona naturalia, et appetenda sunt et servanda;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:7)
Quod cum de ipsius fructu vel utilitate coeperimus disputare, manifestius pervidebis.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:45)
primum certe eligendus est qui ad haec aptus putetur, deinde probandus, et sic demum admittendus.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:5)
cum summo studio eligendus est, et cum maxima cautela probandus;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 1:10)
Quare non et illa quae ante hesternam collationem me plurimum delectabat aeque probanda est, idem scilicet velle et idem nolle.
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:10)
Ille tuus quem prae omnibus nobis, ut multis videtur, tibi probas amicum, aliquid quod tibi displicere nullatenus potuit ignorare, ante paucos dies, ut nos putabamus, ira praeventus et dixit, et fecit;
(DE AMICITIA, CAPUT XII. Delectus amici. 2:43)
Attamen in his, qui probati digni que putantur, erumpunt saepe vitia, tum in ipsos amicos, tum in alienos, quorum tamen ad amicos redundat infamia.
(DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION