라틴어 문장 검색

Quid tamen haec species, quid dis placuisse marinis, quid iuvat esse deum, si tu non tangeris istis?"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:23)
Spes erat, in nymphas animata classe marinas, posse metu monstri Rutulum desistere bello:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 65:1)
et procul a pelago conchae iacuere marinae, et vetus inventa est in montibus ancora summis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 24:7)
sive igitur nimii Boreae vis saeva marinas, sive redundatas flumine cogit aquas, protinus aequato siccis Aquilonibus Histro invehitur celeri barbarus hostis equo;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1024)
Si quis es, insultes qui casibus, improbe, nostris, meque reum dempto fine cruentus agas, natus es e scopulis et pastus lacte ferino, et dicam silices pectus habere tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 111)
Contaminatio quam dioxydum carbonicum facit oceanorum aciditatem auget atque seriem laedit alimentariam marinam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 35:5)
quinque in deserto panes iubet et duo pisces adponi in pastum populis, qui forte magistrum non revocante fame stipabant undique saeptum, inmemoresque cibi vicos, castella, macellum, oppida, mercatus et conciliabula et urbes respuerant, largo contenti dogmate vesci, multa virum strato fervent convivia faeno, centenos simul accubitus iniere sodales, seque per innumeras infundunt agmina mensas, pisciculis - iam crede Deum - saturanda duobus et paucis crescente cibo per fragmina crustis.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3235)
quis, nisi qui corpus pastumque et corporis omnem condens ex nihilo nulla existente creavit mundum materia?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3239)
ac ne post hominum pastus calcata perirent, neve relicta lupis aut vulpibus exiguisve muribus in praedam nullo custode iacerent, bis sex adpositi, cumulatim qui bona Christi servarent gravidis procul ostentata canistris.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3244)
culpam qui non habet, ipso pastus defectu mortem consumit inanem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3310)
sie mors in Domini consumpta est corpore Christi, sic periit, solitum dum non habet arida pastum.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3311)
hic pastus .animae est saporque verus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum10)
sed nos tu gemino fovens paratu artus atque animas utroque pastu confirmas, Pater, ac vigore conples.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum11)
sed cum tenderet ad superna palmas expertumque sibi Deum rogaret clausus iugiter indigensque victus, iussus nuntius advolare terris, qui pastum famulo daret probato, raptim desilit obsequente mundo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum17)
post in patentes ille solitudines, amictus hirtis bestiarum pellibus saetisve tectus hispida et lanugine, secessit, horrens inquinari et pollui contaminatis oppidorum moribus, illic dicata parcus abstinentia potum cibumque vir severae industriae in usque serum respuebat vesperum, rarum lucustis et favorum agrestium liquore pastum corpori suetus dare.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium16)

SEARCH

MENU NAVIGATION