도구

도구

라틴어 문장 검색

nam si, uti paulo ante collegimus, malum nihil est, cum mala tantummodo possint, nihil posse improbos liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:12)
liquet igitur malorum possibilitatem non esse potentiam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:24)
Ex quibus omnibus bonorum quidem potentia, malorum uero minime dubitabilis apparet infirmitas ueramque illam Platonis esse sententiam liquet solos quod desiderent facere posse sapientes, improbos uero exercere quidem quod libeat, quod uero desiderent explere non posse.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:25)
Cum ipsum bonum beatitudo sit, bonos omnes eo ipso quod boni sint fieri beatos liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:15)
etenim si de prauitatis infortunio uera conclusimus, infinitam liquet esse miseriam quam esse constat aeternam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:15)
— Liquere respondi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 3:14)
— Infelices uero esse qui sint improbi multipliciter liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 6:13)
cum uero ad ea quae mouet atque disponit refertur, fatum a ueteribus appellatum est. Quae diuersa esse facile liquebit si quis utriusque uim mente conspexerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 2:5)
Quo semel recepto quantus occasus humanarum rerum consequatur liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, V 7:2)
Nam ut hoc breui liqueat exemplo, eandem corporis rotunditatem aliter uisus aliter tactus agnoscit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, VII 3:20)
Quod ex collatione temporalium clarius liquet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quintus, XI 1:5)
seu prima Semiramis astu Assyriis mentita virum, ne vocis acutae mollities levesve genae se prodere possent, hos sibi coniunxit similes;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:208)
huic sese vultu simulatae coniugis offert mentitoque ferox incedit barbara gressu, carbaseos induta sinus:
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:115)
protinus, umbrosa vestit qua litus oliva Larius et dulci mentitur Nerea fluctu, parva puppe lacum praetervolat;
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:114)
mentitae cornua saetae summa fronte rigent.
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, De hystrice4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION