도구

도구

라틴어 문장 검색

Praeterquam enim quod dedecori est, nil aliud est quam proditio mera profusioque sanguinis complurium hominum miserorum.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIII. DE PLANTATIONIBUS POPULORUM ET COLONIIS 1:56)
Dicunt miserum esse Diabolum in Dei partem involasse, decimas scilicet.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXIX. [= English XLI] DE USURA SIVE FOENERE 1:3)
Cui tam sincere studuit per cuncta placere, Ne comes huic rursus foret iste miserrimus ursus, Quodque fuit peius, complexibus excidit eius.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:22)
de dentibus ipse queraris, A quibus artari te constat et excruciari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:17)
Dentibus ecce feris iam protinus excrucieris Inque meum uentrem duceris, dente carentem!"
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:20)
Talia dicendo, miserum suffocat edendo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XVIII. De mure et gatto 19:21)
Iamque sibi fracta cauda per talia facta, Effugit hanc poenam, cuperet dum plus alienam, Inuentisque dolis sub egri tecta leonis, Quem febrium pestis dolor excruciabat in extis, Vimque sui morbi cuncto patefecerat orbi, Indicat huic crebro, quid prosit et ocius egro:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIV. De uulpe et lupo 25:11)
Ille, ferox rictu, factusque ferocior ictu, Vnguibus affixit miserum, cui talia dixit:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXI. De leone et mure 34:3)
Cui prece deuota miser indicat hec sua uota:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXIII. De ceruo et equo 36:3)
Dixisti: "Vae misero mihi, quoniam addidit Dominus dolorem maerori meo; laboravi in gemitu meo et requiem non inveni".
(불가타 성경, 예레미야서, 45장3)
Et Menelaum quidem universae malitiae reum criminibus absolvit; miseros autem, qui etiam si apud Scythas causam dixissent, innocentes iudicarentur, hos morte damnavit.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장47)
Eheu, quam surda miseros auertitur aure
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 15:1)
Quid tantum miseri saeuos tyrannos
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 11:1)
Quotiens ego Conigastum in imbecilli cuiusque fortunas impetum facientem obuius excepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria deieci, quotiens miseros quos infinitis calumniis impunita barbarorum semper auaritia uexabat obiecta periculis auctoritate protexi!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:1)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION