라틴어 문장 검색

horum simplicitas miserabilis, his furor ipse dat veniam;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II10)
"magno hospitium miserabile, magno servorum ventres, et frugi cenula magno, fictilibus cenare pudet, quod turpe negabis translatus subito ad Marsos mensamque Sabellam contentusque illic Veneto duroque cucullo."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III72)
"ergo optes votumque feras miserabile tecum, ut sint contentae patulas defundere pelves."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III110)
Proximus eiusdem properabat Acilius aevi cum iuvene indigno quem mors tam saeva maneret et domini gladiis tam festinata;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV40)
chironomon Ledam molli saltante Bathyllo Tuccia vesicae non imperat, Apula gannit sicut in amplexu subito et miserabile longum;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI29)
mangonum pueros vera ac miserabilis urit debilitas, follisque pudet cicerisque relicti.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI202)
Nemo tamen studiis indignum ferre laborem cogetur posthac, nectit quicumque canoris eloquium vocale modis laurumque momordit.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII7)
quis enim generosum dixerit hunc qui indignus genere et praeclaro nomine tantum insignis?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII12)
non erit hac facie miserabilior Crepereius Pollio, qui triplicem usuram praestare paratus circumit et fatuos non invenit, unde repente tot rugae?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX3)
"votum miserabile, nec spes his saltem;"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX70)
tunc miles tremulus posita tulit arma tiara et ruit ante aram summi Iovis ut vetulus bos, qui domini cultris tenue et miserabile collum praebet ab ingrato iam fastiditus aratro.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X108)
Sed postquam iacuit planum mare, tempora postquam prospera vectoris fatumque valentius Euro et pelago, postquam Parcae meliora benigna pensa manu ducunt hilares et staminis albi lanificae, modica nec multum fortior aura ventus adest, inopi miserabilis arte cucurrit vestibus extentis et quod superaverat unum velo prora suo.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII20)
huius enim, quod nunc agitur, miserabile debet exemplum esse cibi, sicut modo dicta mihi gens:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV37)
idque, quo indignius foret, mulier imperavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ILLYRICUM 3:2)
Haec - facinus indignum - ante oppressa est quam in numero certorum hostium referretur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM ACHAICUM 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION