라틴어 문장 검색

Verumtamen ego repletus sum fortitudine spiritus Domini, iudicio et virtute, ut annuntiem Iacob scelus suum et Israel peccatum suum.
(불가타 성경, 미카서, 3장8)
Numquid placebunt Domino milia arietum, multa milia torrentium olei? Numquid dabo primogenitum meum pro scelere meo, fructum ventris mei pro peccato animae meae?".
(불가타 성경, 미카서, 6장7)
Sed regressum regem de Ciliciae locis interpellabant, qui erant per civitatem Iudaei, simul et Graecis scelus conquerentibus, de eo quod sine ratione Onias interfectus esset.
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 4장36)
pro uerae uirtutis praemiis falsi sceleris poenas subimus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:31)
quam uti alicuius sceleris ammixtione fuscarent, ob ambitum dignitatis sacrilegio me conscientiam polluisse mentiti sunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:2)
Debita sceleri noxia poena,
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 30:1)
De sceleribus fraudibusque delatorum recte tu quidem strictim attingendum putasti, quod ea melius uberiusque recognoscentis omnia uulgi ore celebrentur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:12)
Ultrices scelerum deae
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIV 32:1)
Sed patrandi sceleris possibilitas referri ad bonum non potest, expetenda igitur non est. Atqui omnis potentia expetenda est;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:23)
In quo perspicuum est numquam bonis praemia, numquam sua sceleribus deesse supplicia.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:2)
Itaque cum sua singulis miseria sit, triplici infortunio necesse est urgueantur quos uideas scelus uelle, posse, perficere.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:7)
— Accedo, inquam, sed uti hoc infortunio cito careant patrandi sceleris possibilitate deserti uehementer exopto.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 1:8)
dum enim non rerum ordinem sed suos intuentur affectus, uel licentiam uel impunitatem scelerum putant esse felicem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, VII 5:6)
Cur haec igitur uersa uice mutentur scelerumque supplicia bonos premant, praemia uirtutum mali rapiant, uehementer ammiror, quaeque tam iniustae confusionis ratio uideatur ex te scire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, IX 1:6)
quorum quidem supplicia tum ceteros ab sceleribus deterrent tum ipsos quibus inuehuntur emendant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, XI 7:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION