라틴어 문장 검색

Inimici vero tui sunt tres, et multos habent filios et germanoset alios necessarios, quorum si vindictam faciendo duos vel tres occideris, alii remanerent, qui personam tuam cito destruere valerent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:6)
Ita circa illos, qui consentiunt tibi vel illis, et circa principales personas, illorumconditio valde melior est quam tua.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:9)
Aliter dicitur possegratiæ, de quo in libro Sapientiæ in persona Sapientiædicitur:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:15)
Possibilitas verotua non est, computatione facta, æqualis adversariorum tuorum potentiæsive possibilitati, ut supra notavimus, immo est valde minor, ita quodnon potes vindictam facere sine periculo ac destructione tuæ personæ.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 237:14)
et, cum divitiæ atque "pecuniæ sint regimenomnium rerum, " multitudinem hominum mediante pecunia de facili potero habere, ita quod etiam ratione personarum illos potero superare et ad necessitatemet paupertatem ac mendicitatem et mortem illos perducere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 248:4)
Quantumcunque enim sit homo dives, oportet illum, si in guerra diu perseveraverit, aut divitias aut guerramperdere, aut forte utrumque simul et personam.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 261:4)
nam modum servare debemus in quantitate et qualitate et in multitudine ciborum ac varietate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 40:2)
In qualitate vero debemus modum servare, quia non debemus curare qualia sint cibaria, sed, si videntur nobis dura vel non benecondita, famem debemus expectare, secundum Senecam, qui ait in Epistulis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 41:1)
Quare mendicos et pauperes ac debiles, orphanos etviduas ac miserabiles personas, libentissime, gratis et non per pecuniamjuvare debemus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, SERMO JANUENSIS 26:6)
Versificator quidam de adversitatibus saeculi quae super nobiles veniunt, versus fecit istos sub persona nobilium:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 59:1)
Si quis invitaverit te, videas personam invitantis.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:7)
Ipsi vero, quoniam magna persona erat, concesserunt eius petitioni.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:3)
Cumautem ad Loth venissent et iterum atque iterum rogarentur quod tectum eiussubintrarent, quia autentica non erat persona, velut coacti annuerunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 182:4)
Talibus irati eum de lare quo degebat expellere voluerunt et in devia abducere, ne praetereuntis oculos domini tam vilis persona offenderet.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 199:5)
(4) Si forte dicatur, quod ex motu caelesti inhaeret dispositio quaedam inferioribus, sed haec vincitur a qualitatibus materiae et sic excluditur, contra:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION