라틴어 문장 검색

at tu, quisque doles, amice lector, de tanto quasi nil viro supersit, udis parce genis rigare marmor:
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Petreio suo salutem 6:9)
Mane novo seu cum ferventia balnea poscunt seu cum venatu frons calefacta madet, hoc foveat pulcher faciem Filimatius udam, migret ut in bibulum vellus ab ore liquor.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Eriphio suo salutem 10:2)
licet olim praedicationes tuas, nunc repentinas, nunc, ratio cum poposcisset, elucubratas, raucus plosor audierim, tunc praecipue, cum in Lugdunensis ecclesiae dedicatae festis hebdomadalibus collegarum sacrosanctorum rogatu exorareris, ut perorares.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius domino papae Fausto salutem. 5:2)
monstrat iter totoque effulgurat orbe Cynthia, prosequitur divam celeresque recursus securus pelagi Chiron rogat udaque celat lumina et abreptos subito iamiamque latentes erecto prospectat equo, qua cana parumper spumant signa fugae et liquido perit orbita ponto.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권99)
Inter quae subito cadunt volatu immensae volucrum per astra nubes, quas Nilus sacer horridusque Phasis, quas udo Numidae legunt sub austro, desunt qui rapiant sinusque pleni gaudent, dum nova lucra comparantur.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, Kalendae Decembres30)
levis hic Phorci chorus udaque crines Cymodoce viridisque cupit Galatea lavari.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis8)
forte diem Triviae dum litore ducimus udo angustasque fores adsuetaque tecta gravati frondibus et patula defendimus arbore soles, delituit caelum et subitis lux candida cessit nubibus ac tenuis graviore favonius austro immaduit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis24)
At flavum caput umidumque late crinem mollibus impeditus ulvis Vulturnus levat ora maximoque pontis Caesarei reclinus arcu raucis talia faucibus redundat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana17)
nusquam Cinyphiis vagata campis curvarum domus uda coclearum?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, hendecasyllabi iocosi ad Plotium Grypum9)
nec longa mora est aut avia tellus, sed mea secreto velluntur pectora morsu, udaque turgentes impellunt lumina guttas, ceu super Aegaeas hiemes abeuntis amici vela sequar spectemque ratem iam fessus ab altis rupibus atque oculos longo querar aere vinci.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, laudes Crispini Vetti Bolani filii2)
densior a terris et nulli pervia flammae subtexit nox atra polos, iam claustra rigentis Aeoliae percussa sonant, venturaque rauco ore minatur hiemps, venti transversa frementes confligunt axemque emoto cardine vellunt, dum caelum sibi quisque rapit;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권120)
medium cava nubila montis insumpsere latus, summos nec praepetis alae plausus adit colles, nec rauca tonitrua pulsant.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권13)
"sed eum oscula rumpet maesta dies, cum rauca dabunt abeuntibus armis signa tubae saevoque genas fulgebitis auro, ei mihi!"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권297)
effrenae dextra laevaque secuntur lynces, et uda mero lambunt retinacula tigres, post exsultantes spolia armentalia portant seminecesque lupos scissasque Mimallones ursas.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권297)
iamque amne propinquo rauca sonat vallis, saxosumque impulit aures murmur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권365)

SEARCH

MENU NAVIGATION