도구

도구

라틴어 문장 검색

Quibus si nihil inest appetendae pulchritudinis, quid est quod uel amissis doleas uel laeteris retentis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, IX 3:19)
Quod si ad aeternitatis infinita spatia pertractes, quid habes quod de nominis tui diuturnitate laeteris?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XIII 2:4)
nimium, inquit, o alumne, laetor;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:36)
Quodsi extrinsecus accepto laetaretur, poterat hoc uel alius quispiam uel ipse etiam qui contulisset auferre;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, V 1:9)
Nostri laetari, nonnulli etiam timere, quod in eum locum res fortunaeque omnium deducerentur ut quicquid post horam casus tribuisset, in dubio poneretur.
(카이사르, 히스파니아 전기 29:8)
Accidisse hoc complures Caesaris legati, amici, centuriones militesque laetabantur, quod nimia bonitas eius fallaciis pueri elusa esset.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 24:7)
Caesar in fidem receptos consolatus per hostium munitiones in suam partem oppidi magna gratulatione venit suorum, qui non tantum bellum ipsum ac dimicationem sed etiam talem adventum eius felicem fuisse laetabantur.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 32:5)
Tali victoria totiens victor Caesar incredibili est laetitia adfectus, quod maximum bellum tanta celeritate confecerat, +quodque subiti periculi recordatione laetior quod+ victoria facilis ex difficillimis rebus acciderat.
(카이사르, 알렉산드리아 전기 77:1)
"Laetare, parens;
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:70)
laetitiae causas ignorat dicere miles laetaturque tamen;
(클라우디아누스, Epithalamium de Nuptiis Honorii Augusti 2:122)
improba numquam spes laetata diu, nec pervenere iuventae robur Aloidae, dum vellere Pelion Otus nititur, occubuit Phoebo, moriensque Ephialtes in latus obliquam proiecit languidus Ossam.
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:20)
referunt si vera parentes, hanc urbem insano nullus qui Marte petivit laetatus violasse redit;
(클라우디아누스, De Bello Gothico 2:188)
laetantur Amores frenatisque truces avibus per nubila vecti ostentant se quisque deae magnoque tumultu confligunt pronique manus in verbera tendunt atque impune cadunt:
(클라우디아누스, ex Carminibus Minoribus, Epithalamium Palladio et Celerinae66)
laetatur veneranda parens et pollice docto iam parat auratas trabeas cinctusque micantes stamine, quod molli tondent de stipite Seres frondea lanigerae carpentes vellera silvae, et longum tenues tractus producit in aurum filaque concreto cogit squalere metallo:
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:87)
laetatur terra reverso numine, quod prisci post tempora perdidit auri.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Manlio Theodoro consuli 2:64)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION