라틴어 문장 검색

"non es eius, cui nata es, sed cui renata, et qui te grandi pretio redemit, sanguine suo."
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 4:18)
multis margaritis unam redime margaritam.
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 8:6)
Redime virgines, quas in cubiculum salvatoris inducas, suscipe viduas, quas inter virginum lilia et martyrum rosas quasi quasdam violas misceas;
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 11:4)
illa loquebatur de eo omnibus, qui expectabant redemptionem Hierusalem, haec cum redemptis gentibus clamitat:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 15:7)
"Frater non redimit, redimet homo,"
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 15:8)
Dum haec aguntur in Iebus, terribilis de occidente rumor adfertur obsideri Romam et auro salutem civium redimi spoliatosque rursum circumdari, ut post substantiam vitam quoque amitterent.
(히에로니무스, 편지들, Ad Principiam Virginem De Vita Sanctae Marcellae 12:1)
Ecce iterum Crispinus, et est mihi saepe vocandus ad partes, monstrum nulla virtute redemptum a vitiis, aegrae solaque libidine fortes deliciae;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV1)
Accipe nunc artes ne quid tibi conferat iste quem colis et Musarum et Apollinis aede relicta, ipse facit versus, atque uni cedit Homero propter mille annos, et si dulcedine famae succensus recites, maculosas commodat aedes;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VII13)
"tota vix hoc ego nocte redemi te plorante foris;"
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX35)
cumque minoris captivi redimi possent, maluit se res publica servis in tanta tempestate committere:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 31:2)
Idem miratus in pica hanc quoque redemit.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 30:2)
Sed stirpem Teucri nullo discrimine sacrum Sustulerant, unde ostendit proprie profanatum, quod ex sacro promiscuum humanis actibus commodatum est.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, III. 4:5)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit. . . . .
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 2:3)
Si fratrem Pollux alterna morte redemit, Itque reditque viam toties.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 4:1)
12. Nullum scutagium vel auxilium ponatur in regno nostro, nisi per commune consilium regni nostri, nisi ad corpus nostrum redimendum, et primogenitum filium nostrum militem faciendum, et ad filiam nostram primogenitam semel maritandam, et ad hec non fiat nisi racionabile auxilium;
(Magna Carta 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION