도구

도구

라틴어 문장 검색

Licinius et Valens credentes Constantinum, quod et verum erat, ad persequendum longius ad Byzantium processurum, flexi in partem Beroeam concesserunt.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 6:1)
Ita Licinius privatus factus est et convivio Constantini adhibitus, et Martiniano vita concessa est.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 16:3)
Ingrediens autem Ravennam deposuit Augustulum de regno, cuius infantiae misertus concessit ei sanguinem, et quia pulcher erat, etiam donans ei reditum sex milia solidos, misit eum intra Campaniam cum parentibus suis libere vivere.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani pars posterior: Chronica Theodericiana, 8장 2:1)
Alboin nepoti sui Gisolfi Foroiuli concessit et reliquos nobiles Langobardos.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 19)
deinde terra pacificata et sacramenta data, Pipinus suus filius regendum Italia concessit;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 73)
Reliquid filium, Bernardum nomine, cui Karolus Italia concessit;
(Andreas Bergomas, Chronicon, 77)
Habuit Lotharius filius, Hludowicus nomine, cui avius suus Hludowicus Italiam concessit, Hludowici filii sui Baioaria, Caroli Aquitania.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 101)
nam et vita et membrorum integritas eis concessa est, ceterum pro facinoris magnitudine exilio deportati sunt.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 801 146:4)
quibus ibi ad praesentiam venire iussis non solum vitam et membra concessit, verum etiam possessiones iudicio legis in fiscum redactas magna liberalitate restituit.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 821 272:3)
Episcopo quoque in ipsa civitate delegato, Askricho nomine, et terram patris sui Rothberti Odoni comiti concessam, imperator castra movit inde et quo venerat redire festinavit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVI 32:9)
Odo vero rex respondit, ut sineret illum prius esse potestativum de suo, quod Deus illi concessit, et veniret ad se, fidens benignum erga illum se inventurum fore.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCII 46:4)
Arnulfus vero rex benigne suum excepit consobrinum eique regnum paternum concessit adiutoresque ei delegavit hos qui erant ex superiori Francia.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:5)
Verum pietas Dei non concessit sanguinem finem litis finiri.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCIIII 51:11)
Rex vero illum cum honore excoepit atque cum laetitia ad sua remisit, filiumque suum rex Arnulfus in praesentia Odoni regis nomine Zuendebolchum benedici in regem fecit eique concessit regnum quondam Hlotharii.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 52:6)
Odo rex placitum cum suis fidelibus habuit, volens partem regni, quam eius fideles tenuerant, Karolo concedere.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:5)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION