도구

도구

라틴어 문장 검색

Utrumque ergo dixit M. Tullius cumulandae invidiae gratia decemviros ablaturos persecuturosque:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 28:1)
Sed enim, qui proprie atque signate locuti sunt, sicut hoc in loco M. Tullius, 'manubias' pecuniam dixerunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 33:1)
LEGEBATUR Panaetii philosophi liber De (Oficiis secundus ex tribus illis inclitis libris, quos M. Tullius magno cum studio maximoque opere aemulatus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXVIII 2:1)
Quo primum tempore a lectus in iudices sum, ut iudicia quae appellantur privata susciperem, libros utriusque linguae de officio iudicis scriptos conquisivi, ut homo adulescens, a poetarum fabulis et a rhetorum epilogis ad iudicandas lites vocatus, rem iudiciariam, quoniam vocis, ut dicitur, vivae penuria erat, ex mutis, quod aiunt, magistris cognoscerem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 2:1)
Facit quippe imaginem Iustitiae fierique solitam esse dicit a pictoribus rhetoribusque antiquioribus ad hunc ferme modum:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, IV 3:1)
DECLAMAVERAT Antonius Iulianus rhetor, praeterquam semper alias, tum vero nimium quantum delectabiliter et feliciter.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, I 2:1)
Praeterea vir acerrimae in studio litterarum diligentiae M. Tullius non sola esse haec duo verba dixisset, si reperiri posset ullum tertium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, III 8:1)
IN libro M. Tulli, qui est secundus De Gloria, manifestus error est non magnae rei, quem errorem esse possit cognoscere non aliquis eruditorum, sed qui tantum legerit ̔Ομήρου το` Η'.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 2:1)
Quamobrem non tam id mirabamur errasse in ea re M. Tullium, quam non esse animadversum hoc postea correctumque vel ab ipso vel a Tirone, liberto eius, diligentissimo homine et librorum patroni sui studiosissimo.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VI 3:1)
senatusconsultum de philosophis et de rhetoribus Latinis factum est:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 2:2)
Quod verba facta sunt de et de rhetoribus, de ea re ita censuerunt, ut M. Pomponius praetor animadverteret curaretque, uti ei e republica fideque sua videretur, uti Romae ne essent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 2:4)
Domitius Ahenobarbus et L. Licinius Crassus censores de rhetoribus Latinis ita edixerunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XI 3:2)
Testata itidem et interpretata eadem ratione dixit M. Tullius in primo libro De Divinatione, ut testor interpretorque verba communia videri debeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 8:1)
Veritum autem, sicut puditum et pigitum, non personaliter per infinitum modum dictum esse, non a vetustioribus tantum videmus, sed a M. quoque Tullio in secundo De Finibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 10:1)
Mox a corporis cura ad excolendi animi studium transgressus, auditor fuit physici Anaxagorae et Prodici rhetoris, in morali autem philosophia Socratis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XX 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION