라틴어 문장 검색

Tum pater ora sui sacro medicamine nati contigit et rapidae fecit patientia flammae imposuitque comae radios, praesagaque luctus pectore sollicito repetens suspiria dixit:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 11:5)
Motus uterque parens nati rata verba biformis fecit et incesto fontem medicamine tinxit."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 35:4)
et extemplo tristi medicamine tactae defluxere comae, cum quis et naris et aures, fitque caput minimum, toto quoque corpore parva est:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 13:5)
subit ille, nec ignes sentit anhelatos (tantum medicamina possunt), pendulaque audaci mulcet palearia dextra, suppositosque iugo pondus grave cogit aratri ducere et insuetum ferro proscindere campum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 7:9)
Interea validum posito medicamen aeno fervet et exsultat spumisque tumentibus albet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:9)
Mox ubi pollicita est, "quo sit fiducia maior muneris huius" ait, "qui vestri maximus aevo est dux gregis inter oves, agnus medicamine fiet."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 21:7)
osque meum sensi pando occallescere rostro, colla tumere toris, et qua modo pocula parte sumpta mihi fuerant, illa vestigia feci, cumque eadem passis (tantum medicamina possunt!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 35:6)
Vidi quoque luce carentia regna et lacerum fovi Phlegethontide corpus in unda, nec nisi Apollineae valido medicamine prolis reddita vita foret;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:16)
sic nova Dulichio lotos gustata palato illo, quo nocuit, grata sapore fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 116)
tempus et in canas semen producit aristas, et ne sint tristi poma sapore cavet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 66)
lux et decus et spes praesidiumque meum, requies o certa laborum, blandus in ore sapor, fragrans odor, inriguus fons, castus amor, pulchra species, sincera voluptas!
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3125)
luteum medicamen operta nox habuit, tenebras obducta uligo removit, insuper ostendit quonam caligo lavacro expurganda foret, variis Siloa refundit momentis latices, nec fluctum semper anhelat, sed vice distincta largos lacus accipit haustus.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3227)
norat enim limo sese informasse figuram ante tenebrosam, proprii medicamen et oris adiecisse novo, quem primum finxerat, Adae.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3230)
hic pastus .animae est saporque verus.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum10)
nil est dulcius ac magis saporum, nil quod plus hominem iuvare possit, quam vatis pia praecinentis orsa.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum37)

SEARCH

MENU NAVIGATION