라틴어 문장 검색

si pace tellus plena, si nullae gemunt urbes nec aras impias quisquam inquinat, si scelera desunt, spiritum admitte hunc precor in astra, non me mortis infernae locus nec maesta nigri regna conterrent Iovis, sed ire ad illos umbra, quos vici, deos, pater, erubesco, nube discussa diem pande, ut deorum voltus ardentem Herculem spectet;
(세네카, Hercules Oetaeus 25:5)
] Sedabo questus vindice amisso parens?
(세네카, Hercules Oetaeus 27:4)
attonita magnis, nec dies sedat metum:
(세네카, Thyestes 691:1)
nullane sedabit nostros iniuria fletus?
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 1617)
ipse tuus semper tibi sit custodia lectus, nec nimis ornata fronte sedere velis.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 2권, poem 18c9)
flamma per incensas citius sedetur aristas, fluminaque ad fontis sint reditura caput, et placidum Syrtes portum et bona litora nautis praebeat hospitio saeva Malea suo, quam possit vestros quisquam reprehendere cursus et rabidae stimulos frangere nequitiae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 194)
deinde per Ionium vectus cum fessa Lechaeo sedarit placida vela phaselus aqua, quod superest, sufferre, pedes, properate laborem, Isthmos qua terris arcet utrumque mare.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 2114)
conterritus haesit quisque sedet sub rege satraps:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 36)
dat sonitum mento unda cadens, licet hispida saetis suppositis multum sedaret barba fragorem;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 148)
Hic finis rapto, quin tu iam vulnera sedas et tollis mersum luctu caput?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus90)
sed non sedato pectore Tydeus subicit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권254)
"sedate minas;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권221)
huc volgo monstrante locum manus anxia Lernae deveniunt, cedunt miserorum turba priorum, vix ibi, sedatis requierunt pectora curis:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권256)
Nam apud spectacula et in cathedra sedetur et in via statur;
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 3장 2:4)
Ut Germanus episcopus cum Lupo Brittaniam nauigans, et primo maris, et postmodum Pelagianorum tempestatem diuina uirtute sedauerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XVII.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION