도구

도구

라틴어 문장 검색

senescere igitur civitatem otio ratus undique materiam excitandi belli quaerebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 225:3)
immo eo impensius, quia de agro plebis adversa patrum voluntate senserat agi, criminandi Servi apud patres crescendique in curia sibi occasionem datam ratus est, et ipse iuvenis ardentis animi et domi uxore Tullia inquietum animum stimulante.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 465:2)
senescentibus vitiis, maturescente virtute sinerent tantum virum senem in civitate fieri.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 144:3)
nec ultra minas tamen processum est, cum Appius non Verginiam defendi ab Icilio, sed inquietum hominem et tribunatum etiam nunc spirantem locum seditionis quaerere diceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber III 491:3)
deinde multa iam edita caede senescit pugna, et dictator praecones edicere iubet ut ab inermi abstineatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 247:1)
lux deinde noctem inquieta insecuta est, nec ullum erat tempus quod a novae semper cladis spectaculo cessaret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 463:2)
qui maestior ibi fortuna publica quam sua cum dis hominibusque accusandis senesceret, indignando mirandoque ubi illi viri essent qui secum Veios Faleriosque cepissent, qui alia bella fortius semper quam felicius gessissent, repente audit Gallorum exercitum adventare atque de eo pavidos Ardeates consultare.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 472:1)
Samnitium contra ducibus et carpi parvis cottidie damnis et senescere dilatione belli vires suae videbantur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 390:1)
eo ipso loco temere sub armis strati passim inquietum omne tempus noctis exspectando timendoque lucem egere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 629:1)
sed non esse cum aegro senescendum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 559:2)
sed praeterquam quod ipsorum Hispanorum inquieta avidaque in novas res sunt ingenia, Mandonius Indibilisque, qui antea Ilergetum regulus fuerat, postquam Romani ab saltu recessere ad maritimam oram, concitis popularibus in agrum pacatum sociorum Romanorum ad populandum venerunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 243:1)
dubitas ergo quin sedendo superaturi simus eum qui senescat in dies, non commeatus, non supplementum, non pecuniam habeat?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 483:1)
populi Romani obterit senescentem cum viribus maiestatem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 590:2)
nos, quibus, nisi quod commisimus ut quisquam ex Cannensi acie miles Romanus superesset, nihil obici potest, non solum a patria procul Italiaque sed ab hoste etiam relegati sumus, ubi senescamus in exilio, ne qua spes, ne qua occasio abolendae ignominiae, ne qua placandae civium irae, ne qua denique bene moriendi sit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 85:1)
omnium populorum praetoribus qui ad Poenum in illo communi Italiae motu descissent, persuasisse ut redirent in amicitiam Romanorum, quando res quoque Romana, quae prope exitium clade Cannensi venisset, in dies melior atque auctior fieret, Hannibalis vis senesceret ac prope ad nihilum venisset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 246:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION