도구

도구

라틴어 문장 검색

sed tamen amoto quaeramus seria ludo:
(호라티우스의 풍자, 1권, 01장23)
dein Gnatia Lymphisiratis exstructa dedit risusque iocosque,dum flamma sine tura liquescere limine sacropersuadere cupit.
(호라티우스의 풍자, 1권, 05장63)
Canidiae dentis, altum Saganae caliendrumexcidere atque herbas atque incantata lacertisvincula cum magno risuque iocoque videres.
(호라티우스의 풍자, 1권, 08장22)
post hoc ludus erat culpa potare magistraac venerata Ceres, ita culmo surgeret alto,explicuit vino contractae seria frontis.
(호라티우스의 풍자, 2권, 02장70)
haec mea cura est,nequid tu perdas neu sis iocus.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장23)
"Quid quod materiam praebet causasque iocorum omnibus hic idem, si foeda et scissa lacerna, si toga sordidula est et rupta calceus alter pelle patet, vel si consuto vulnere crassum atque recens linum ostendit non una cicatrix?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III62)
pars ultima ludi accipit has animas aliusque in carcere nervos, sed tibi communem calicem facit uxor et illis, cum quibus Albanum Surrentinumque recuset flava ruinosi lupa degustare sepulchri, horum consiliis nubunt subitaeque recedunt, his languentem animum servant et seria vitae, his clunem atque latus discunt vibrare magistris, quicquid praeterea scit qui docet, haud tamen illi semper habenda fides:
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI185)
certe modico contentus agebas vernam equitem, conviva ioco mordente facetiis et salibus vehemens intra pomeria natis.
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX4)
cum tremerent autem Fabios durumque Catonem et Scauros et Fabricium, rigidique severos censoris mores etiam collega timeret, nemo inter curas et seria duxit habendum, qualis in Oceani fluctu testudo nataret, clarum Troiugenis factura et nobile fulcrum;
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI32)
Nam per omne spatium feriarum meliorem diei partem seriis disputa­tionibus occupantes coenae tempore sermones conviviales agitant, ita ut nullum diei tempus docte aliquid vel lepide proferendi vacuum relinquatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I(2). 2:1)
Nunc autem, scio te enim non ludo sed serio feriari, si est commodum respondere id quod rogatum venio, tibi ipsi, quantum arbitror, non iniocundum, mihi vero gratissimum feceris.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 1:4)
Ad haec cum Praetextatus diceret ludicras voluptates nec suis Penatibus adsuetas nec ante coetum tam serium producendas, excepit Symmachus:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 7:1)
et, ni fallor, inveni, ut iocos veterum ac nobilium virorum edecumatos ex multiiugis libris relatione mutua proferamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 8:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)
Plautus quidem ea re clarus fuit, ut post mortem eius comoediae, quae incertae ferebantur, Plautinae tamen esse de iocorum copia noscerentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 11:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION