라틴어 문장 검색

quae si non ab initio os tenerum conposuit, in peregrinum sonum lingua corrumpitur et externis vitiis sermo patrius sordi-datur.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:4)
"testis mihi lectulus et tu, ad quem pervenit lecti sonus et dominae vox."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX36)
Qua quodam tempore, quod lictoriae virgae sonum ignotum penatibus suis expaverat, a sorore satis insolenter inrisa, iniuriam non tulit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, DE SEDITIONIBUS 13:1)
Principio auditur sonus et vox omnis, in auris insinuata suo pepulere ubi corpore sensum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 19:2)
haec loca capripedes Satyros Nymphasque tenere finitimi fingunt et Faunos esse locuntur, quorum noctivago strepitu ludoque iocanti adfirmant volgo taciturna silentia rumpi chordarumque sonos fieri dulcisque querellas, tibia quas fundit digitis pulsata canentum, et genus agricolum late sentiscere, quom Pan pinea semiferi capitis velamina quassans unco saepe labro calamos percurrit hiantis, fistula silvestrem ne cesset fundere musam.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 21:5)
nec fuit ante videre oculorum lumina nata, nec dictis orare prius quam lingua creatast, sed potius longe linguae praecessit origo sermonem multoque creatae sunt prius aures quam sonus est auditus, et omnia denique membra ante fuere, ut opinor, eorum quam foret usus;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 27:3)
fit quoque enim inter dum [ut] non tam concurrere nubes frontibus adversis possint quam de latere ire diverso motu radentes corpora tractim, aridus unde auris terget sonus ille diuque ducitur, exierunt donec regionibus artis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 3:6)
inde sonus sequitur, qui tardius adlicit auris quam quae perveniunt oculorum ad lumina nostra.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 6:5)
tum sine taetro terrore atque sonis fulgit nulloque tumultu.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 7:7)
ita singulorum illic latent voces, omnium apparent, et fit concentus ex dissonis.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, I. 9:4)
Decorem formae an dignitatem corporis, Animi virtutem an vocis iocundae sonum?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 3:9)
Idem poeta tam scientia profundus quam amoenus ingenio nonnulla de veteribus verbis quae ad proprietatem sacrorum noverat pertinere ita interpretatus est ut mutato verbi sono integer tellectus maneret.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 10:1)
atque adeo non alium ducem secutus quam ipsam rerum omnium matrem naturam hanc praetexuit velut in musica concordiam dissonorum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, I. 18:3)
In Latinis versibus tota rei pompa descripta est, sonus flammae, et pro hoc quod ille dixerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 25:1)
Post haec Carminii verba longum fiat, si velim percensere quam multis in locis Graecorum vetustissimi aeris sonos tamquam rem validissimam adhibere soliti sunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIX. 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION