라틴어 문장 검색

A te hoc omni contentione peto, sic ut maiore cura, maiore animi labore petere non possim, ut ad ea, quae tua sponte sine cuiusquam commendatione faceres in hominem tantum et talem et calamitosum, aliquem adferant cumulum meae litterae, quo studiosius eum quibuscumque rebus possis iuves.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 66 1:2)
hunc oportet et sua sponte esse moderatum et tuis institutis ac praeceptis obtemperare.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 3장 2:2)
sed quid ego te haec hortor quae tu non modo facere potes tua sponte sine cuiusquam praeceptis sed etiam magna iam ex parte perfecisti?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER PRIMVS, 12장 3:1)
mihi cum sua sponte iucundum tum iucundius, quod me absente ;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 퀸투스와 주고 받은 편지들, LIBER SECVNDVS, letter 6 1:8)
' huc si perveneris me tibi primum quidque concedente, meum vitium fuerit, sin ipse tua sponte processeris, tuum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 67:8)
quae necessitas eum tanta premebat ut, si sua sponte iter Ameriam faceret, id temporis Roma proficisceretur, nullam partem noctis requiesceret?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 34장 3:14)
multa scelerate, multa audaciter, multa improbe fecisti, unum stultissime, profecto tua sponte non de Eruci sententia:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 36장 3:6)
iam illud ipse dicet profecto quod sua sponte fecit, Publione Clodio tribuendum putarit an tempori.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 6장 2:1)
si res ista gravissima sua sponte videretur, tamen eius atrocitas necessitudinis nomine levaretur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 16장 2:4)
Nam, ut paulo ante dixi, paria paribus adiuncta et similiter definita itemque contrariis relata contraria, quae sua sponte, etiam si id non agas, cadunt plerumque numerose, Gorgias primum invenit, sed eis est usus intemperatius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 52장 2:3)
dichoreus non est ille quidem sua sponte vitiosus in clausulis, sed in orationis numero nihil est tam vitiosum quam si semper est 1idem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 63장 2:1)
volo autem dicere illud homini longe optumum esse, quod ipsum sit optandum per se, a virtute profectum vel in ipsa virtute situm, sua sponte laudabile, quod idem citius dixerim solum quam non summum bonum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 46:10)
Quando, ut aliis locis de virtute et diximus et saepe dicendum erit - pleraeque enim quaestiones, quae ad vitam moresque pertinent, a virtutis fonte ducuntur - , quando igitur virtus est adfectio animi constans conveniensque, laudabiles efficiens eos, in quibus est, et ipsa per se sua sponte separata etiam utilitate laudabilis, ex ea proficiscuntur honestae voluntates sententiae actiones omnisque recta ratio (quamquam ipsa virtus brevissume recta ratio dici potest). huius igitur virtutis contraria est vitiositas - sic enim malo quam malitiam appellare eam quam Graeci κακίαν appellant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 34:1)
Dumque loquimur, sera sua sponte delapsa cecidit reclusaeque subito fores admiserunt intrantem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 16:3)
Deflectit aures Tryphaena iam sua sponte credentes raptimque ad puerum devolat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION