라틴어 문장 검색

Mater ad auditas stupuit ceu saxea voces attonitaeque diu similis fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 49:1)
nec Tantalus undam captavit refugam, stupuitque Ixionis orbis, nec carpsere iecur volucres, urnisque vacarunt Belides, inque tuo sedisti, Sisyphe, saxo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 5:2)
Non aliter stupuit gemina nece coniugis Orpheus, quam tria qui timidus, medio portante catenas, colla canis vidit, quem non pavor ante reliquit, quam natura prior, saxo per corpus oborto;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 7:1)
Dum stupet et dubie gaudet fallique veretur, rursus amans rursusque manu sua vota retractat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 34:5)
Non tenet hic lacrimas, stupet hic, vocat ille beatos, funera quos maneant:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 61:2)
Intonuit dicente dea, tonitrumque secuti cum saliente graves ceciderunt grandine nimbi, aeraque et tumidum subitis concursibus aequor Astraei turbant et eunt in proelia fratres.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 64:1)
Et nymphas tetigit nova res, et Amazone natus haud aliter stupuit, quam cum Tyrrhenus arator fatalem glaebam mediis adspexit in arvis sponte sua primum nulloque agitante moveri, sumere mox hominis terraeque amittere formam oraque venturis aperire recentia fatis (indigenae dixere Tagen, qui primus Etruscam edocuit gentem casus aperire futuros);
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 46:1)
ambiguis ars stupet ipsa malis, scilicet occidimus, nec spes est ulla salutis, dumque loquor, vultus obruit unda meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 220)
non apter stupui, quam qui Iovis ignibus ictus vivit et est vitae nescius ipse suae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 35)
at simul intonuit, fugiunt, nec noscitur ulli, agminibus comitum qui modo cinctus erat.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 58)
forsitan hoc studium possit furor esse videri, sed quiddam furor hic utilitatis habet, semper in obtutu mentem vetat esse malorum, praesentis casus inmemoremque facit, utque suum Bacche non sentit saucia vulnus, dum stupet Idaeis exululata modis, sic ubi mota calent viridi mea pectora thyrso, altior humano spiritus ille malo est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 119)
esse bonam facile est, ubi, quod vetet esse, remotum est, et nihil officio nupta quod obstet habet, cum deus intonuit, non se subducere nimbo, id demum est pietas, id socialis amor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 1411)
Ipsi campi flores et aves quae stupens suos per oculos est contemplatus, nunc Eius lucida praesentia replentur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:6)
intonat antistes Domini
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3129)
qua murmuranti fine fluctus frangitur salsosque candens spuma fundit pumices, ructatus exit seque servatum stupet.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ieiunantium32)

SEARCH

MENU NAVIGATION