라틴어 문장 검색

turpe que nimis sit post initam amicitiam rem in contrarium verti.
(DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:5)
Quam multos ergo diligimus quibus minus cautum est, sic nostrum propalare animum, et effundere viscera, quorum vel aetas, vel sensus, sive discretio, ad talia sustinenda non sufficit.
(DE AMICITIA, CAPUT XXIII. Non pariter admittendi omnes. 1:19)
Munere Fortune melior sed parcius ipsa Gracia Nature dotes effundit in illa.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 8:3)
Quid prelarga manus Nature possit et in quo Gracius effundat dotes, exponit in isto, In quo, pubescens tenera lanugine florum, Sideribus stellata suis, succensa rosarum Murice, terra nouum contendit pingere celum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 10:4)
Transit ad esse Quod nichil esse potest picturaque simia ueri, Arte noua ludens, in res umbracula rerum Vertit et in uerum mendacia singula mutat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 18:8)
Non Progne commenta dolos, exuta parentem, Pro pietate scelus redolens, pro matre nouercam, In sua degenerem uertisset uiscera dextram, Nec furor armasset contra sua uiscera matrem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:4)
Vberius torrens effunditur, obice nullo Deffendente uiam fluuioque negante meatum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:31)
Tot dotes in eas effundunt dona Sophye Quod sese totam Prudencia fundit in illas, Se partitur eis, sibi thesaurizat in illis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 20:2)
Officio scalpri seruit manus altera, dentes Liberat a scabie, dum buxum dentis in ipsum Vertit ebur rursusque suo candore uenustat;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 24:10)
Quo cantu Tyrios montes in menia uertit Amphion, sic saxa domans quod nulla securis Edomuit rigidas cautes, quas sola domare Vox cythare potuit, tenuitque silencia ferrum.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER TERTIUS 14:7)
Cur Phebus sitiens estuque caloris hanelus, Haurit ab Oceano potus, sua pocula uertit In nubes, crasso suspendit in aere nimbi Vasa, cyphos ymbris uarii pluuieque lagenas;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 16:17)
Vertitur in sidus, stellatus sidere fame, Hic cuius dono medicine stella caducis Illuxit, contra morbos dans arma salutis.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 2:6)
Non hic ambiguo graditur Fortuna meatu, Non risum lacrimis, aduersis prospera, leta Tristibus in firmans, non mel corrumpit aceto, Aspera commiscens blandis, tenebrosa serenis, Connectens luci tenebras, funesta iocosis, Sed requies transquilla manet, quam fine carentem Fortune casus in nubila uertere nescit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 20:5)
Hic superos ciues proprio precellit honore Virgo que proprium pariendi lege pudorem Non perdens, matris meruit cum uirgine nomen, In qua concordant duo nomina, lite sepulta, Que secum pugnare solent litesque mouere, Nec iam discordant mater uirgoque, sed ipsis Litibus exclusis, se pacis ad oscula uertunt.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 24:1)
Vertit in arma manus et spem deponit in armis, Sed cassis torpore iacet, scalore senescit, Atque situ scabre morsum rubiginis horret.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER NONUS ET ULTIMUS 8:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION