라틴어 문장 검색

atqui eadem illa littera, quotiens ultima est et vocalem verbi sequentis ita contingit, ut eam transire possit, etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur, ut multum ille et quantum erat, adeo ut paene cuiusdam novae litterae sonum reddat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 297:1)
neque enim eximitur, sed obscuratur et tantum hoc aliqua inter duas vocales velut nota est, ne ipsae coeant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 297:2)
veritas vero quia patitur aeque brevem esse vel longam vocalem, cum est sola, quam cum eam consonantes una pluresve praecedunt, certe dimensione pedum syllaba, quae est brevis, insequente alia vel longa vel brevi, quae tamen duas primas consonantes habeat, fit longa, ut agrestem tenui musam:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 342:1)
ita ut lenia spatium, sublimia et ornata claritatem quoque vocalium poscant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 388:2)
nam ut tibiae eodem spiritu alium clausis, alium apertis foraminibus, alium non satis purgatae, alium sonum reddunt, ita fauces tumentes strangulant vocem, obtusae obscurant, rasae exasperant, convulsae fractis sunt organis similes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 167:2)
illa vero iam paene apertis, ut aiunt, tibiis:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 197:3)
quod si omnino recipiendum est, nihil causae est, cur non illam vocis modulationem fidibus ac tibiis, immo me hercule, quod est huic deformitati propius, cymbalis adiuvemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 206:2)
producenda omnia trahendaeque tum vocales aperiendaeque sunt fauces.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 314:3)
namque est ipsis sonis durior, quando et iucundissimas ex Graecis litteras non habemus, vocalem alteram, alteram consonantem, quibus nullae apud eos dulcius spirant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 193:3)
quae, cum vocalem proxima accipit, quassa quodammodo, utique quotiens aliquam consonantium frangit, it in hoc ipso frangit, multo fit horridior.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 195:2)
ipsae hae vocales duae efficiant sonum, qualis apud Graecos nullus est, ideoque scribi illorum litteris non potest.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 196:2)
In his, quae me sine avocatione circumstrepunt, essedas transcurrentes pono et fabrum inquilinum et serrarium vicinum, aut hunc, qui ad Metam Sudantem tubulas experitur et tibias, nec cantat, sed exclamat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 56 4:3)
Accedunt viris feminae, interponuntur tibiae.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 84 9:3)
Cum omnes vias ordo canentium inplevit et cavea cincta est et ex pulpito omne tibiarum genus organorumque consonuit, fit concentus ex dissonis.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 84 10:4)
In musica est aliquid bonum tamquam tibia aut chorda aut organum aliquod aptatum ad usus canendi.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 12:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION