라틴어 문장 검색

"inde fugam Minyae, sociosque appellat Iason efferus, o utinam iam tunc mea litora rectis praetervectus aquis, cui non sua pignora cordi, non promissa fides;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 5권173)
excipiunt plausu Pisaea iuventus Eleaeque manus, sequitur Sicyonius Alcon, et bis in Isthmiaca victor clamatus harena Phaedimus, alipedumque fugam praegressus equorum ante Dymas, sed tunc aevo tardante secutus, multi et, quos varii tacet ignorantia vulgi, hinc atque hinc subiere, sed Arcada Parthenopaeum appellant densique cient vaga murmura circi, nota parens cursu;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권216)
Damnum appellandum est cum mala fama lucrum.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 135)
Hanc indicem adversus nos profertis, quae quod aliquando iactavit tantoque spatio in opinionem corroboravit usque adhuc probare non valuit, ut fidem naturae ipsius appellem adversus eos qui talia credenda esse praesumunt.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 7장 12:4)
Appellamus et provocamus a vobis ad conscientiam vestram:
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 3:2)
Quis enim non caelum ac terram matrem ac patrem venerationis et honoris gratia appellet?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 10장 8:5)
Satis habeat appellari imperator.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 33장 3:3)
Tamquam si habens imperatorem alterum appelles, nonne maximam et inexorabilem offensam contrahes eius quem habuisti, etiam ipsi timendam quem appellasti?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 2:2)
Si non de mendacio erubescit adulatio eiusmodi hominem deum appellans, timeat saltim de infausto.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 34장 3:2)
Licet nunc sarmenticios et semaxios appelletis, quia ad stipitem dimidii axis revincti sarmentorum ambitu exurimur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 50장 3:4)
Sed etsi Varro ludios a ludo id est a lusu interpretatur, sicut et Lupercos ludios appellabant, quod ludendo discurrant, tamen eum lusum iuvenum et diebus festis et templis et religionibus reputat.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 5장 2:3)
Sed et Neptunus equestris est, quem Graeci ἵππιον appellant.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 9장 2:5)
Passus est autem beatus Albanus die .X. Kalendarum Iuliarum iuxta ciuitatem Uerolamium, quae nunc a gente Anglorum Uerlamacaestir siue Uaeclingacaestir appellatur, ubi postea, redeunte temporum Christianorum serenitate, ecclesia est mirandi operis atque eius martyrio condigna extructa.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. VII. 3:5)
Incipit autem duorum ferme milium spatio a monasterio Aebbercurnig ad occidentem in loco, qui sermone Pictorum Peanfahel, lingua autem Anglorum Penneltun appellatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XII. 1:8)
De quo nos conuenit, quia nostram, id est Anglorum, gentem de potestate Satanae ad fidem Christi sua industria conuertit, latiorem in nostra historia ecclesiastica facere sermonem, quem recte nostrum appellare possumus et debemus apostolum.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. I.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION