라틴어 문장 검색

Quod vero sapientes et senes in fine consuluerunt:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 205:1)
Nunc accedamus ad examinandum in specie consilium, quod dicis tibi datuma vicinis, timore dilectionem ostendentibus, et inimicis quondam, qui modoin gratiam tuam redierunt;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 206:1)
Circatuam itaque personam notare potes et debes quod, licet magnus sis et diveset potens, solus tamen existis et permanes.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:3)
Circa illosalios tuos amicos notare debes quod, licet multo plures sint quam inimicorumamici, tamen non sunt tales ut sui;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 209:7)
Secundo videamus super prædicto verbo consentaneum, utrumconsilium, quod recipisti, videlicet de vindicta facienda, consentaneumsit rationi, an non.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 210:1)
Dicitur enim posse, quod commode fieri potest, et ita appellaturpossecommoditatis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:3)
Dicitur etiam quandoque posse, scilicetæquitatis, de quo posse dicitur, quod "ea facta, quæ pietatem, æstimationemet verecundiam nostram lædunt, et generaliter, quæ contra bonosmores fiunt, nec nos facere posse credendum est, " et hæc per legesprobantur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 213:4)
Sequitur videre examinationem super tertio verbo, ubi dixi consequens, super quo breviter notabis, quod ad vindictam, quam facere vis, consequensest alia vindicta, periculum et guerra;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 215:1)
scire debes, quod genita fuit tibi injuria ex odio inimicorum tuorum;
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 216:2)
Per credulitatem vel præsumptionemdico, quod in mundo "nihil agitur sine causa, nec mundus fortuitis casibusimplicatur, " ut Cassiodorus dixit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:3)
Credo itaque, quod Deus justus justaex causa hoc tibi contingere permisit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:4)
Causa namque meo arbitrio fuit quod, nec Deum timendo nec hominem reverendo, secutus es nomen tuum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:5)
Bibendoenim de melle atque hujus mundi dulcedine inebriatus es ita, quod dereliquistiDominum factorem tuum et, confisus in multitudine divitiarum tuarum prævaluistiin vanitate tua, et omnia quæcunque desideraverunt oculi tui, nonnegasti eis, tradens oblivioni scripturam, quæ dicit:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 221:8)
Licet alia a te prolata vera sint vel verisimilia, non tamen credo, quod voluntas Dei fuerit, ut talia maleficia deberentcommitti.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 222:9)
" Impletiva vero est, quando complet quod sibi placet:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 227:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION