라틴어 문장 검색

Hoc autem tempus nondum uenit, quia, licet uideamus Romanum imperium ex maxima parte destructum, tamen, quandiu reges Francorum durauerint, qui Romanum imperium tenere debent, Romani regni dignitas ex toto non peribit, quia in regibus suis stabit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:15)
Qui, postquam regnum suum feliciter gubernauerit, ad ultimum Hierosolimam ueniet et in monte Oliueti sceptrum et coronam suam deponet.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:17)
Nam, sicut supra diximus, in ciuitate Babilonie natus, Hierosolimam ueniens, circumcidet se, dicens Iudeis:
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:24)
Ego sum Christus uobis repromissus, qui ad salutem uestram ueni, ut uos, qui dispersi estis, congregem et defendam.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:25)
Sed ne subito et improuise Antichristus ueniat et totum humanum genus suo errore decipiat et perdat, ante eius exordium duo magni prophete mittentur in mundum, Enoch scilicet et Helias, qui contra impetum Antichristi fideles Dei diuinis armis premunient et instruent eos et confortabunt et preparabunt electos ad bellum, docentes et predicantes tribus annis et dimidio.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 3:28)
Postquam Heliam et Enoch interfecerit et ceteros in fide permanentes martyrio coronauerit, ad ultimum ueniet iudicium Dei super eum, sicut beatus Paulus scribit, dicens:
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 4:3)
Postea uero quam hanc poenitentiam expleuerint, quantum temporis spatium fiat, quousque Dominus ad iudicium ueniat, nullus est qui sciat, sed in dispositione Dei manet, qui ea hora seculum iudicabit, qua ante secula iudicandum esse prefixit.
(ADSO DERUENSIS, DE ORTU ET TEMPORE ANTICHRISTI 4:8)
Tandem aliquando mihi venit in manus, liber ille quem De amicitia Tullius scripsit;
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:5)
vel certe praecepto, aut lege humano generi imposita, in usum venerit;
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:12)
Et ut ad haec nostra tempora veniamus, multo certe felicius, Otto Romanae cardinalis Ecclesiae, ab amicissimo suo recessit Guidone, quam Iohannes suo adhaesit in tali schismate octoviano.
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:49)
Sed hora iam praeteriit, et ad aliud nos negotium isti qui modo venerunt, sua, ut cernitis, importunitate compellunt.
(DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:31)
sic, inquit, eum volo manere, donec veniam.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 2:48)
Ingrediebatur et egrediebatur pergens ad imperium seniorum, humilis, mansuetus, gravis moribus, sermone rarus, indignationis nescius, murmuris et ranconis et detractionis ignarus;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 1:22)
Ni mea corporibus animas iunctura ligasset, Dedignans habitare casas, ergastula carnis, Spiritus egrediens proprios remearet in ortus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:13)
Acrius in uolucrem Iouialis fulminat ales, Cum plebem uolucrum uenientis disgregat horor;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SECUNDUS 16:30)

SEARCH

MENU NAVIGATION