도구

도구

라틴어 문장 검색

Peccatum amici veluti tuum recte putes.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 531)
Quanti tales amicos habere voluerunt, et ipsi tales esse non possunt.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 580)
Qui timet amicum, amicus ut timeat docet.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 64)
Qui timet amicum, vim non novit nominis.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 620)
Ruborem amico excutere amicum est perdere.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 669)
Succurre paupertati amicorum, immo potius occurre.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 684)
Secreto admone amicos, palam lauda.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 685)
deos inter se propter Troianos et Achivos ut gladiatorum paria congressos depugnasse, venerem humana sagitta sauciatam, quod filium suum Aenean paene interfectum ab eodem Diomede rapere vellet, Martem tredecim mensibus in vinculis paene consumptum, Iovem, ne eandem vim a ceteris caelitibus experiretur, opera cuiusdam monstri liberatum, et nunc flentem Sarpedonis casum, nunc foede subantem in sororem sub commemoratione non ita dilectarum iampridem amicarum.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 14장 2:1)
In isto loco consortium solvimus in quo solo ceteri homines consortium exercent, qui non amicorum solummodo matrimonia usurpant, sed et sua amicis patientissime subministrant;
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 12:1)
ex illa, credo, maiorum et sapientissimorum disciplina, Graeci Socratis et Romani Catonis, qui uxores suas amicis communicaverunt, quas in matrimonium duxerant liberorum causa et alibi creandorum, nescio quidem an invitas.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 39장 12:2)
amicus et inimicus erroris?
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 17:7)
Hoc autem dico secundum indulgentiam, non secundum imperium.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 9:2)
Quod cum uideret Lilla minister regi amicissimus, non habens scutum ad manum, quo regem a nece defenderet, mox interposuit corpus suum ante ictum pungentis;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. IX. 2:8)
Quod ubi fidissimus quidam amicus illius animaduertit, intrauit cubiculum, quo dormire disponebat, erat enim prima hora noctis, et euocatum foras, quid erga eum agere rex promisisset, edocuit, et insuper adiecit:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 1:10)
Et cum regius iuuenis solus adhuc ibidem sederet, gauisus quidem de conlata sibi consolatione, sed multum sollicitus, ac mente sedula cogitans, quis esset ille, uel unde ueniret, qui haec sibi loqueretur, uenit ad eum praefatus amicus illius, laetoque uultu salutans eum:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XII. 2:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION