라틴어 문장 검색

augur ad laevam eius capite velato sedem cepit, dextra manu baculum sine nodo aduncum tenens, quem lituum appellarunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 197:1)
Salios item duodecim Marti Gradivo legit tunicaeque pictae insigne dedit et super tunicam aeneum pectori tegumen caelestiaque arma, quae ancilia appellantur, ferre ac per urbem ire canentes carmina tripudiis sollemnique saltatu iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 213:1)
fossa Cluilia ab nomine ducis per aliquot saecula appellata est, cum re nomen quoque vetustate abolevit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 234:4)
cognitoque super umeros fratris paludamento sponsi, quod ipsa confecerat, solvit crines et flebiliter nomine sponsum mortuum appellat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 269:3)
inter haec senex iuvenem amplexus, spolia Curiatiorum fixa eo loco qui nunc pila Horatia appellatur ostentans, huncine aiebat, quem modo decoratum ovantemque victoria incedentem vidistis, Quirites, eum sub furca vinctum inter verbera et cruciatus videre potestis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 277:1)
templumque ordini ab se aucto curiam fecit quae Hostilia usque ad patrum nostrorum aetatem appellata est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 315:2)
nec minus regni sui firmandi quam augendae rei publicae memor centum in patres legit, qui deinde minorum gentium sunt appellati, factio haud dubia regis, cuius beneficio in curiam venerant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 377:3)
fori appellati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 379:3)
sollemnes deinde annui mansere ludi, Romani magnique varie appellati.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 380:3)
posteriores modo sub iisdem nominibus, qui additi erant, appellati sunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 390:1)
inde, cum ambo regem appellarent clamorque eorum penitus in regiam pervenisset, vocati ad regem pergunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 418:2)
prima classis omnes appellati;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 437:1)
quadrifariam enim urbe divisa regionibus collibusque qui habitabantur, partes eas tribus appellavit, ut ego arbitror, ab tributo;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 448:1)
idque conditum lustrum appellatum, quia is censendo finis factus est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 451:2)
hoc spatium, quod neque habitari neque arari fas erat, non magis quod post murum esset quam quod murus post id, pomerium Romani appellarunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 454:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION