라틴어 문장 검색

Cotto nobilis erat Bastarna, Antigonus e regiis unus, saepe cum ipso Cottone legatus ad concitandos Bastarnas missus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 652:2)
et dum firmaret res, legatos Romam ad amicitiam paternam renovandam petendumque ut rex ab senatu appellaretur misit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 667:3)
eadem et Sardorum legati nuntiabant orantes, ut urbibus saltem - iam enim agros deploratos esse - opem senatus ferret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 64:1)
haec ne postea fierent petebant legati, et ut redire in civitates iuberent socios;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 93:1)
inde legatos primum ad pacem petendam in castra Romana, deinde obsides imperatos miserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 111:3)
pacata provincia obsidibusque ex tota insula ducentis triginta acceptis, legati Romam qui ea nuntiarent missi quique ab senatu peterent ut ob eas res ductu auspicioque Ti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 188:1)
Senatus in aede Apollinis legatorum verbis auditis supplicationem in biduum decrevit, et quadraginta maioribus hostiis consules sacrificare iussit, Ti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 189:1)
et legati qui missi ad res visendas in Macedoniam erant, iam reverterant Romam renuntiaverantque bellum in Dardania esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 216:2)
legati nonis Iuniis ex Africa redierunt, qui convento prius Masinissa rege Carthaginem ierant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 253:1)
compertum tamen affirmaverunt legatos ab rege Perseo venisse, iisque noctu senatum in aede Aesculapi datum esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 254:1)
Ab Carthagine legatos in Macedoniam missos et rex affirmaverat et ipsi parum constanter negaverant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 254:2)
in Macedoniam quoque mittendos legatos senatus censuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 255:1)
aut legatos aut litteras dimisit, petens, ne diutius simultatum quae cum patre suo fuissent meminissent;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 259:2)
nam qui regibus Macedonum Macedonibusque ipsis finibus interdixissemus manereque id decretum sciremus, quo caveramus, scilicet ne legatos, ne nuntios admitteremus regum, per quos aliquorum ex nobis animi sollicitarentur, ii contionantem quodam modo absentem audimus regem, et, si dis placet, orationem eius probamus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 267:3)
inde litteras ad nos cum muneris specie misit et cogitare iubet, quo modo in reliquum hoc munere non egeamus, hoc est, ut decretum, quo arcentur Peloponneso Macedones, tollamus, rursus legatos regios et hospitia cum principibus et mox Macedonum exercitus, ipsum quoque a Delphis (quantum enim interfluit fretum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 276:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION