라틴어 문장 검색

neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt, fortasse vere, sed ad communem utilitatem parum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 23:2)
neque ego nunc de volgari aut de mediocri, quae tamen ipsa et delectat et prodest, sed de vera et perfecta loquor, qualis eorum, qui pauci nominantur, fuit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 28:14)
quid arbitramur in vera facturos fuisse?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 31:6)
in amicitia autem nihil fictum, nihil simulatum est et, quidquid est, id est verum et' voluntarium.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 34:9)
Sic et utilitates ex amicitia maximae capientur, et erit eius ortus a natura quam ab imbecillitate gravior et verior.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:5)
sed quia natura mutari non potest, idcirco verae amicitiae sempiternae sunt.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 41:7)
haec igitur prima lex amicitiae sanciatur, ut ab amicis honesta petamus, amicorum causa honesta faciamus, ne exspectemus quidem dum rogemur, studium semper adsit, cunctatio absit, consilium verum dare audeamus libere, plurimum in amicitia amicorum bene suadentium valeat auctoritas, eaque et adhibeatur ad monendum non modo aperte, sed etiam acriter, si res postulabit, et adhibitae pareatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 57:1)
si illud etiam addimus, quod recte addi potest, nihil esse quod ad se rem ullam tam illiciat et tam trahat quam ad amicitiam similitudo, concedetur profecto verum esse, ut bonos boni diligant asciscantque sibi quasi propinquitate coniunctos atque natura.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 64:2)
atque ut huius, quem dixi, mores veros amicos parare non potuerunt, sic multorum opes praepotentium excludunt amicitias fidelis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 69:2)
nec enim illa prima vera est, ut, quem ad modum in se quisque, sic in amicum sit animatus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 73:2)
divitior mihi et affluentior videtur esse vera amicitia nec observare restricte ne plus reddat quam acceperit:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 74:3)
alius igitur finis verae amicitiae constituendus est, si prius, quid maxime reprehendere Scipio solitus sit, dixero.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 75:4)
itaque verae amicitiae difficillime reperiuntur in eis, qui in honoribus reque publica versantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 81:1)
neque enim fidum potest esse multiplex ingenium et tortuosum, neque vero, qui non isdem rebus movetur naturaque consentit, aut fidus aut stabilis potest esse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 83:5)
quod est multo profecto magis in veris patribus certisque faciendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 89:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION