라틴어 문장 검색

quo lege communi omnes puberes armati convenire consuerunt; qui ex eis novissimus convenit, in conspectu multitudinis omnibus cruciatibus affectus necatur.
(카이사르, 갈리아 전기, 5권, 56장2)
Si de hoc inter nos convenit, sequitur ut de illo quoque conveniat, in hoc uno positam esse beatam vitam, ut in nobis ratio perfecta sit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 92 2:1)
nam ad diem nihil praeter sacramentum fuerat, iussu consulum conventuros neque iniussu abituros, et ubi convenissent, sua voluntate ipsi inter sese decuriati equites, centuriati pedites coniurabant sese fugae atque formidinis ergo non abituros neque ex ordine recessuros nisi teli sumendi aut petendi et aut hostis feriendi aut civis servandi causa.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 457:1)
eo neque cuncti convenere Acarnanum populi, nec iis qui convenerant idem placuit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 191:2)
Sed hoc non convenit nobis gratia generis, quia etiam brutis conveniret;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 7:2)
conueniat expediat, ut "remis convellere marmor conveniat", vel certe aptum sit.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 31)
Nam si bono viro ob mala facinora irasci convenit, et ob secundas res malorum hominum invidere conveniet.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 97:5)
bono ergo poena non convenit, ob hoc nec ira, quia poena irae convenit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 37:5)
Ibique convenientes omnes Franci, et ex omni parte Saxoniae undique Saxones convenerunt, excepto quod Widochindis rebellis extitit cum paucis aliis:
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 777 68:3)
6. Nam quicquid nobis convenit, vel gratia generis, vel speciei, vel individui convenit, ut sentire, ridere, militare.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 7:1)
8. Et cum loquela non aliter sit necessarium instrumentum nostre conceptionis quam equus militis, et optimis militibus optimi conveniant equi, ut dictum est, optimis conceptionibus optima loquela conveniet.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 9:1)
Cum autem difficile sit in longa oratione non aliquando aliquid ita dicere ut sibi ipse non conveniat, quanto difficilius cavere, ne quid dicas quod non conveniat eius orationi qui ante te dixerit ?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 57장 2:3)
revocari igitur oportere a maerore ad cogitationem bonorum conveniret mihi cum Epicuro, si, quid esset bonum, conveniret.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 46:8)
utinam inquit mihi patribusque Romanis ita de ceteris rebus cum plebe conveniat, quemadmodum quod ad te attinet eamque rem quam de te sum quaesiturus conventurum satis confido.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 157:1)
nec gratia speciei, quia cunctis hominibus esset conveniens, de quo nulla questio est - nemo enim montaninis rusticana tractantibus hoc dicet esse conveniens -;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 7:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION