도구

도구

라틴어 문장 검색

Tarpeio, A. Aternio consulibus, scriptum est in libris annalibus plus quam credi strenuum bellatorem fuisse nomenque ei factum ob ingentem fortitudinem appellatumque esse Achillem Romanum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XI 2:2)
Sic poeta verborum diligentissimus '' aquilam dicit et iaspidem, ' fulvos' galeros et ' fulvum' aurum et arenam ' fulvam' et ' fulvum ' leonem, sicque Ennius in Annalibus 'aere fulvo' dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXVI 12:2)
Quod Homerus, inquit, cum in principio carminis Achillem esse filium Pelei diceret, quis esset Peleus non addidit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 6:1)
Ennius in tragoedia quae Achilles inscribitur, subices pro aere alto ponit qui caelo subiectus est, in his versibus:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVII 15:1)
Quod Apion, doctus homo, qui Plistonices appellatus est, vidisse se Romae scripsit recognitionem inter sese mutuam ex vetere notitia hominis et leonis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 1:1)
Sed praeter alia omnia leonum, inquit, immanitas admirationi fuit praeterque omnis ceteros unus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 8:2)
Is unus leo corporis impetu et vastitudine terrificoque fremitu et sonoro, toris comisque cervicum fluctuantibus, animos oculosque omnium in sese converterat.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 10:1)
Hunc ille leo ubi vidit procul, repente, inquit, quasi admirans stetit ac deinde sensim atque placide, tamquam noscitabundus, ad hominem accedit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 12:1)
Homo Androclus inter illa tam atrocis ferae blandimenta amissum animum recuperat, paulatim oculos ad contuendum leonem refert.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 14:1)
Tum quasi mutua recognitione facta laetos, inquit, et gratulabundos videres hominem et leonem.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 15:1)
Ea re prorsus tam admirabili maximos populi clamores excitatos dicit, accersitumque a C. Caesare Androclum quaesitamque causam cur illi atrocissimus leo uni parsisset.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 16:1)
Neque multo post ad eandem specum venit hic leo, debili uno et cruento pede, gemitus edens et murmura, dolorem cruciatumque vulneris commiserantia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 20:1)
Atque illic primo quidem conspectu advenientis leonis territum sibi et pavefactum animum dixit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 21:1)
Sed postquam introgressus, inquit, leo, uti re ipsa apparuit, in habitaculum illud suum, videt me procul delitescentem, mitis et mansues accessit et sublatum pedem ostendere mihi et porgere quasi opis petendae gratia visus est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 22:1)
Illa tunc mea opera et medella levatus, pede in manibus meis posito, recubuit et quievit atque ex eo die triennium totum ego et leo in eadem specu eodemque et victu viximus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 24:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION