라틴어 문장 검색

His renuntiatis sua sponte arma milites capiunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 10권, 8장 19:1)
muneris illa potens custodem protinus Argum adiungit;
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 385:1)
aedificare casas, plostello adiungere muris,ludere par inpar, equitare in harundine longasiquem delectet barbatum, amentia verset.
(호라티우스의 풍자, 2권, 03장174)
"qui non renuntiaverit cunctis quae possidet, non potest meus esse discipulus."
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:14)
volens discipulus reverti domum et suis ante renuntiare magistri voce prohibetur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Marcellam 5:4)
Tu vero, si monachus esse vis, non videri, habeto curam non rei familiaris, cui renuntiando hoc esse coepisti, sed animae tuae.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 7:1)
Vidi ego quosdam, qui, postquam renuntia-vere saeculo - vestimentis dumtaxat et vocis professione, non rebus - nihil de pristina conversatione mutarunt.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 16:1)
Utinam, quod renuntiamus saeculo, voluntas sit, non necessitas, et paupertas habeat expetita gloriam, non inlata crueiatum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 20:6)
Atque ille per media hostium tela incolumis religionis auxilio redivit propitiosque deos renuntiavit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM GALLICUM 16:2)
A Latinis adgressus est gentem Sabinorum, qui immemores factae sub Tito Tatio adfinitatis quodam contagio bellis se Latinis adiunxerant.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM SABINUM 1:1)
adiunxere feras, quia quamvis effera proles officiis debet molliri victa parentum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 14:8)
O genus infelix humanum, talia divis cum tribuit facta atque iras adiunxit acerbas!
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 41:1)
et Mercurium ideo illi in sacris adiungi dicunt, quia vox nascenti homini terrae contactu datur, scimus autem Mercurium vocis et sermonis potentem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 20:3)
hastae atque loricae argumento imago adiungitur Martis, quem eundem ac solem esse procedens sermo patefaciet:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 68:3)
Aesculapium vero eundem esse atque Apollinem non solum hinc probatur, quod ex illo natus creditur, sed quod ei et vis divinationis adiungitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION