라틴어 문장 검색

hoc cum stuperet territus obsessor atri liminis, quem cura pernox manserat servare feralem domum, psallentis audit insuper praedulce carmen martyris, cui vocis instar aemulae conclave reddit concavum.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.94)
"non inflata tumet, non invidet aemula fratri, omnia perpetitur patiens atque omnia credit, nunquam laesa dolet, cuncta offensacula donat, occasum lucis venia praecurrere gestit, anxia ne stabilem linquat sol conscius iram."
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1222)
Enimvero spectatum satis Putabam, et magnum exemplum continentiae.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 1, scene 189)
et istum aemulum, Quod poteris, ab ea pellito.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 131)
Miles vero sibi putare adductum ante oculos aemulum:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 110)
parte prior, partem rostro premit aemula Pristis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:3)
his ego suetus, dum melior vires sanguis dabat, aemula necdum temporibus geminis canebat sparsa senectus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 16:19)
Sed tum, forte cava dum personat aequora concha, demens, et cantu vocat in certamina divos, aemulus exceptum Triton, si credere dignum est, inter saxa virum spumosa inmerserat unda.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 7:7)
Per vos et fortia facta, per ducis Evandri nomen devictaque bella Opemque meam, patriae quae nunc subit aemula laudi, fidite ne pedibus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 17:3)
diffidit urbium portas vir Macedo et subruit aemulos reges muneribus;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 165)
namque et nobilis et decens et pro sollicitis non tacitus reis et centum puer artium late signa feret militiae tuae et, quandoque potentior largi muneribus riserit aemuli, Albanos prope te lacus ponet marmoream sub trabe citrea.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 17)
tibia non, ut nunc orichalco, vincta tubaeque aemula, sed tenuis simplexque foramine pauco adspirare et adesse choris erat utilis atque nondum spissa nimis complere sedilia flatu;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 7:5)
rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, dum studet urbanus tenditque disertus haberi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 198)
quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi minacis aut Etrusca Porsenae manus, aemula nec virtus Capuae nec Spartacus acer novisque rebus infidelis Allobrox nec fera caerulea domuit Germania pube parentibusque abominatus Hannibal:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 162)
alii, quia non omnium virtutum materia sit tota vita, sed pleraeque earum versentur in partibus, sicut iustitia, fortitudo, continentia propriis officiis et suo fine intelliguntur, rhetoricen quoque dicunt in una aliqua parte ponendam, eique locum in ethice negotialem adsignant id est πραγματικόν.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 336:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION