라틴어 문장 검색

et istum aemulum, Quod poteris, ab ea pellito.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 131)
Miles vero sibi putare adductum ante oculos aemulum:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 4, scene 110)
parte prior, partem rostro premit aemula Pristis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:3)
his ego suetus, dum melior vires sanguis dabat, aemula necdum temporibus geminis canebat sparsa senectus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 16:19)
Sed tum, forte cava dum personat aequora concha, demens, et cantu vocat in certamina divos, aemulus exceptum Triton, si credere dignum est, inter saxa virum spumosa inmerserat unda.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 7:7)
Per vos et fortia facta, per ducis Evandri nomen devictaque bella Opemque meam, patriae quae nunc subit aemula laudi, fidite ne pedibus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 17:3)
diffidit urbium portas vir Macedo et subruit aemulos reges muneribus;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 165)
namque et nobilis et decens et pro sollicitis non tacitus reis et centum puer artium late signa feret militiae tuae et, quandoque potentior largi muneribus riserit aemuli, Albanos prope te lacus ponet marmoream sub trabe citrea.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 4권, Poem 17)
tibia non, ut nunc orichalco, vincta tubaeque aemula, sed tenuis simplexque foramine pauco adspirare et adesse choris erat utilis atque nondum spissa nimis complere sedilia flatu;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 7:5)
rupit Iarbitam Timagenis aemula lingua, dum studet urbanus tenditque disertus haberi.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 198)
quam neque finitimi valuerunt perdere Marsi minacis aut Etrusca Porsenae manus, aemula nec virtus Capuae nec Spartacus acer novisque rebus infidelis Allobrox nec fera caerulea domuit Germania pube parentibusque abominatus Hannibal:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 162)
amicorum studia beneflciis et officiis et vetustate et facilitate ac iucunditate naturae parta esse oportet.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 4장 6:2)
nam praecipue quidem apud Ciceronem frequenter tamen apud Asinium etiam et ceteros, qui sunt proximi, videmus Enni, Acci, Pacuvi, Lucili, Terenti, Caecili et aliorum inseri versus summa non eruditionis modo gratia sed etiam iucunditatis, cum poeticis voluptatibus aures a forensi asperitate respirent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 313:1)
quanta deinceps in dividendo prudentia, quam subtilis et crebra argumentatio, quibus viribus inspiret, qua iucunditate permulceat, quanta in maledictis asperitas, in iocis urbanitas, ut denique dominetur in adfectibus atque in pectora irrumpat iudicum similem iis, quae dicit, efficiat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 95:2)
in ceteris enim admiscere aliquid nitoris, non iactandi ingenii gratia (namque in id eligi materia poterat uberior), sed ut hoc ipso adliceremus magis iuventutem ad cognitionem eorum, quae necessaria studiis arbitrabamur, si ducti iucunditate aliqua lectionis libentius discerent ea, quorum ne atque arida traditio averteret et aures tam delicatas .
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION