라틴어 문장 검색

Diversae creaturae, in suo esse proprio volitae, radium reverberant, unaquaeque suo modo, infinitae sapientiae et infinitae bonitatis Dei.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:7)
Hac de causa, homo bonitatem propriam uniuscuiusque creaturae revereri debet, ut usus rerum vitetur inordinatus”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 90:8)
Sanctus Basilius Magnus ait esse Creatorem etiam “sine invidia bonitatem”, et Dantes Aligherii de amore “qui solem ceteras et stellas movet” est locutus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 99:11)
200. Ceterum quaecumque technica expeditio, quam scientiae afferre volunt, graves mundi quaestiones explicare non valet, si homines sua de via declinant, si magna argumenta amittuntur, quae efficiunt ut convictus, labor, bonitas habeantur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 255:1)
Iam longum per tempus in morum degradatione versati sumus, irridentes ethicam, bonitatem, fidem, honestatem, venitque hora ut agnoscamus hanc laetam levitatem nobis parum profuisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 291:2)
Apud Abraham in Deum fides intimas ipsius medullas collustrat, dat ei facultatem bonitatis scaturiginem agnoscendi, quae omnium rerum est origo, atque confirmandi eius vitam non ex nihilo aut casu procedere, verum ex vocatione personalique amore.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 18:10)
Hic, etiam cum mandatis obtemperat, etiam cum bona opera patrat, se in medio loco ipse ponit, atque non agnoscit bonitatem a Deo procedere.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 30:9)
Sic enim sanctus Augustinus divinam intellexit transcendentiam et detexit omnes res in se ipsis quodam perfrui splendore, id est Dei bonitatem, Bonum, referre posse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 57:4)
48. Cum fides una sit, profitenda est in omni puritate et integritate.
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 93:1)
Fides oritur ex occursu cum originario amore Dei, in quo apparent vitae nostrae bonitas ac sensus;
(교황, 프란치스코, 회칙, 신앙의 빛 99:2)
condimur in faciem Domini bonitate paterna, venturo in nostram faciem post saecula Christo, possum multa sacris exempla excerpere libris, ni refugis, quae te doceant non in Patre solo vim maiestatis positam, sed cum Patre Christum esse Deum, velut illud ait genealogus idem:
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3100)
per quem splendor, honos, laus, sapientia, maiestas, bonitas et pietas tua regnum continuat numine triplici, texens perpetuis saecula saeculis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae45)
fons liquitur, amnis inundat, velivolum ratibus mare finditur, influit imber, aura volat tenuis, vegetatur mobilis aer, et res naturae fit publica promptaque cunctis, dum servant elementa suum famulantia cursum, sic probus atque reus capitalis criminis isdem sideribus facilisque poli bonitate fruuntur.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2283)
sed factus de stirpe bonus, bonitatis in usum proditus et primo generis de fonte serenus, deterior mox sponte sua, dum decolor illum inficit invidia stimulisque instigat amaris.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 158)
Quem actoris virtus nobis restituit locum, Bonitasque vestra adiutans atque aequanimitas.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act prologue, scene 020)

SEARCH

MENU NAVIGATION