라틴어 문장 검색

Nam similiter et masculina et feminina in TOR exeunt, ut hic et haec senator, hic et haec balneator, licet Petronius usurpaverit balneatricem dicens
(페트로니우스, 사티리콘, FRAGMENTA, II4)
Sic candidatum me suffragio ornavit;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 1 8:2)
Princeps praesidebat - erat enim consul -, ad hoc Ianuarius mensis cum cetera tum praecipue senatorum frequentia celeberrimus;
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 10:2)
Ducebar etiam quod decesserat Classicus, amotumque erat quod in eiusmodi causis solet esse tristissimum, periculum senatoris.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 4 7:1)
nunc eo decidit, ut exsul de senatore, rhetor de oratore fieret.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 11 1:5)
Acer et fortis et praetor, multam dixit etiam senatori.
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 29 2:2)
Non quidem hi senatores, sed sanctitas morum non distat ordinibus.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 3 6:3)
monitum enim ne desiderio senatoris, non iam quasi de nundinis sed quasi de gratia fama dignitate certantis, tam pertinaciter praesertim in senatu repugnaret, alioqui maiorem invidiam quam proxime passurus.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 2:3)
nam rursus mihi videor omnium quae decucurri candidatus.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 6 2:2)
Commendas mihi Iulium Nasonem candidatum.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 9 1:1)
Eadem mala iam senatores, iam participes malorum multos per annos vidimus tulimusque;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 14 9:1)
quod denique senatum invidia liberassem, qua flagrabat apud ordines alios, quod severus in ceteros senatoribus solis dissimulatione quasi mutua parceret.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 13 21:2)
TRAIANUS PLINIO Et civis et senatoris boni partibus functus es obsequium amplissimi ordinis quod iustissime exigebat, praestando.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 3 B1)
Quaeritur ergo an, qui minor triginta annorum gessit magistratum, possit a censoribus in senatum legi, et, si potest, an ii quoque, qui non gesserint, possint per eandem interpretationem ab ea aetate senatores legi, a qua illis magistratum gerere permissum est;
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 79 3:1)
Ego a destinatis censoribus quid sentirem interrogatus eos quidem, qui minores triginta annis gessissent magistratum, putabam posse in senatum et secundum edictum Augusti et secundum legem Pompeiam legi, quoniam Augustus gerere magistratus minoribus annis triginta permisisset, lex senatorem esse voluisset qui gessisset magistratum.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 79 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION