라틴어 문장 검색

Illic infaustos ut primum egressa penates Eurydice, nudo vocem de pectore rumpit planctuque et longis praefata ululatibus infit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권40)
falso clamore tumultum auget, et arma virum pulsusque imitatur equorum, terribilemque vagas ululatum spargit in auras.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권47)
properatur in hostem more fugae, nec monstra tenent, quae plurima nectit prodigialc canens certi fors praevia fati.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권190)
venit ante hostes, et pectore nudo claustra adversa ferit tremulisque ululatibus orat admitti:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권225)
"quid femineis ululatibus"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권328)
longa iacet ipse canendus laude, sed amissum mutae flevere sorores.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 8권237)
Et Tyrii iam corpus habent, iam gaudia magnae testantur voces, victorque ululatus aderrat auribus occultoque ferit praecordia luctu, ducitur hostili - pro dura potentia fati!
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권90)
nec ponto submota intrabat amaram Dorida, possessum donec iam fluctibus altis Nereidum miserata cohors ad pectora matris impulit, illa manu ceu vivum amplexa reportat insternitque toris riparum atque umida siccat mollibus ora comis, atque haec ululatibus addit:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권173)
"ille ego clamatus sacris ululatibus amnis, qui molles thyrsos Baccheaque cornua puro fonte lavare feror, stipatus caedibus artas in freta quaero vias;"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권200)
traxerat insomnis cithara ludoque suprema sidera iam nullos visurus Ialmenus ortus, Sidonium paeana canens;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권128)
Trinacria qualis ora repercussum Libyco mare sumit ab aestu, mox plenum Phoebo vatem et celerare iubentem nunc humilis genua amplectens, nunc ora canentis nequiquam reticere rogat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권278)
non mihi iam solito vatum de more canendum;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 10권378)
illius insanis ululatibus ipse remugit Enceladus ruptoque vias inluminat igni:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 12권127)
Plinius enim Secundus cum provinciam regeret, damnatis quibusdam Christianis, quibusdam gradu pulsis, ipsa tamen multitudine perturbatus, quid de cetero ageret, consuluit tunc Traianum imperatorem, adlegans praeter obstinationem non sacrificandi nihil aliud se de sacramentis eorum conperisse quam coetus antelucanos ad canendum Christo et 1 deo, et ad confoederandam disciplinam, homicidium, adulterium,fraudem,perfidiam et cetera scelera prohibentes.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 2장 6:2)
De eorum quoque stipendio cogitandum atque prouidendum est, et sub ecclesiastica regula sunt tenendi, ut bonis moribus uiuant, et canendis psalmis inuigilent, et ab omnibus inlicitis et cor et linguam et corpus Deo auctore conseruent.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 1:13)

SEARCH

MENU NAVIGATION