라틴어 문장 검색

Post ad Ianum solum regnum redactum est, qui creditur geminam faciem praetulisse, ut quae ante quaeque post tergum essent intueretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 20:1)
Ianum quidam solem demonstrari volunt, et ideo geminum, quasi utriusque ianuae caelestis potentem, qui exoriens aperiat diem, occidens claudat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 9:1)
In sacris quoque invocamus Ianum Geminum, Ianum Patrem, Ianum Iunonium, Ianum Consivium, Ianum Quirinum, Ianum Patultium et Clusivium.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 15:1)
Cur Geminum invocemus, supra iam diximus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 16:1)
Geminus ait diem nundinarum exactis iam regibus coepisse celebrari, quia plerique de plebe repetita Servii Tullii memoria parentarent ei nundinis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 33:2)
Nec mirum, si gemini effectus variis nominibus celebrantur, cum alios quoque deos ex contrario in eadem re duplici censeri et potestate accipiamus et nomine, ut Neptunum quem alias Ἐνοσίχθονα, id est terram moventem, alias ἀσφαλίωνα, id est stabilientem, vocant:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 22:1)
ἀπόλλωνα Διδυμαῖον vocant, quod geminam speciem sui numinis praefert ipse inluminando formandoque lunam:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 64:1)
etenim ex uno fonte lucis gemino sidere spatia diei et noctis inlustrat:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 64:2)
Gemini autem, qui alternis mortibus vivere creduntur, quid aliud nisi solem unum eundemque significant modo descendentem in ima mundi modo mundi in summam altitudinem resurgentem?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 22:1)
Apud L. Mallium, qui optimus pictor Romae habebatur, Servilius Geminus forte coenabat:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 10:2)
Sed enim quae nimia ex gustu atque tactu est, ea igitur gemina voluptas, sicut sapientes viri censuerunt, omnium rerum foedissima est:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 11:2)
At gemini lapsu delubra ad summa dracones Effugiunt, et, ut mox simulachrum nominaret, subtexuit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, IV. 4:3)
Oportune mehercle, Praetextate, fecisti Herculis mentionem, in cuius sacra hic vester gemino errore commisit:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 1:1)
Hiccine est, Vettius ait, error geminus?
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XII. 3:1)
Hinc atque hinc vastae rupes geminique minantur In caelum scopuli, quorum sub vertice late Aequora tuta silent:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 18:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION