도구

도구

라틴어 문장 검색

Ergo succumbit Fidei Natura dolensque Cedit uictrici, quod non uult uelle coacta.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 2:15)
Hec mulier, motu proprio precibusque sororis Tacta, mouet gressus illuc ubi lesa sopore Letargi languet Fronesis mortisque figuram Exemplans, moritur uiuens et mortua uiuit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:1)
fugatus Miratur talem medicine cedere morbum, Sed quamvis oculus mentis resplendeat intra, Languescit tamen exterior nec ferre nitorem Sustinet empireum nec tantum fulgur Olimpi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:12)
Singula dum Fronesis miratur et omnia temptat Vestigare sue racionis legibus, illam Asistens matrona monet, ne sompniet illic Humanas leges mundanaque federa, cursus Nature nostrasque uices, ubi nulla potestas Illius, sed cuncta silent decreta, pauescunt Leges, iura stupent, ubi regnat sola uoluntas Artificis summi, que uult a canone nostro Excipiens, ubi iura pauent et regula cedit Artifici, canonque silet, dictante magistro.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 4:31)
Hiis edocta uiam maturius arripit, eius Informat regina gradum gressumque sigillat Incessu proprio, ne locus abditus, anceps Callis, distortus limes, uia dissona gressus Virginis impediat, comitem sibi destinat illam, Que Fronesi mentem proscriptam reddidit, eius Resiituens uisum, cui cessit abusio morbi, Quam uia nulla latet, nullus locus abditur illi, Non delirus obest limes, non semita fallit.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:2)
Cuius deliciis cedit paradisus, odore Balsama uincuntur, nardus summittitur illi.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 6:18)
"Si nostros gemitus et nostre tedia sortis, Mundanos casus mundanaque fata, caducos Ortus, instantes obitus uiteque propinquos Lapsus et nostre pensemus originis omen, Que nostrum tantos fastus inuadat ut ante Conspectum faciemque Dei presumat habere Colloquium noctisque lues cum luce loquatur, Conueniat regem seruus pauperque potentem, Factorique suo moueat factura querelam?
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:1)
Te saltem moueant Nature dampna, pudoris Exilium, iactura boni, detractio morum, Error honestatis, fidei proscriptio, legum Contemptus nostreque preces;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 10:15)
Sed quia iusticie uincit miseracio normam Iudiciique rigor cedit pietate remissus, Non penas equabo malis, non premia culpis, Non ferro purgabo luem, non uulnere morbum, Sed uictus dulcore precum uestrique misertus Exilii, meliora dabo medicamina mundo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEXTUS 12:6)
Materiam purus traducit ab aere sanguis, Nec iam luxuriat proprio torrente superbus, Sed pacem seruat reliquis humoribus humor Sanguineus nullasque mouet cum fratribus iras.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 2:6)
Hoc magis in signum speciei donaque forme Cedit, quod nulla corpus pinguedine surgit, Sed magis in maciem tendit, sic omnia iuste Possidet et nullo decor eius claudicat, immo Nil maius conferre potest Natura uel ultra;
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 2:13)
Sic nocti lucem connectit et ethera terre, Sic diuersa tenent pacem, sic dissona litem Deponunt propriam nec iam caro bella minatur, Spiritui cedens sed non sine murmure multo.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 4:3)
Hec iuuenem docet ut nunquam mercetur amicum Munere, nec doni merito uenetur amorem, Nam precio quesitus amor cum munere cedit, Et quantum durat largicio durat amicus.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 26:4)
Post alias sua dona libens et leta dedisset Filia Fortune, Casus cognata propinqui Nobilitas, si quid proprium cessisset in eius Sortem, quod posset Nature lege tueri.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER SEPTIMUS 30:1)
Aspera blandiciis, in lumine nubila, pauper Et diues, mansueta, ferox, predulcis, amara, Ridendo plorans, stando uaga, ceca uidendo, In leuitate manens, in lapsu firma, fidelis In falso, leuis in uero stabilisque mouendo, Hoc firmum seruans quod nunquam firma, fidele Hoc solum retinens quod nesciat esse fidelis, Hoc solo uerax quod semper falsa probetur, Hoc solo stabilis quod semper mobilis erret, Ambiguo uultu seducit forma uidentem.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER OCTAVUS 2:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION