도구

도구

라틴어 문장 검색

pars etiam quaedam mecum moriatur oportet, meque velim possit dissimulante tegi.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 517)
hoc tibi dissimula, senti tamen, optime, dici, in digito qui me fersque refersque tuo, effigiemque meam fulvo complexus in auro cara relegati, quae potes, ora vides, quae quotiens spectas, subeat tibi dicere forsan " quam procul a nobis Naso sodalis abest!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 74)
an semel est poenam commeruisse parum?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 13)
et quorum libris modo dissimulata Perillae, nomine, nunc legitur dicta, Metelle, tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1199)
his ego successi, quoniam praestantia candor nomina vivorum dissimulare iubet, non timui, fateor, ne, qua tot iere carinae, naufraga servatis omnibus una foret.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1211)
haec domini fortuna mei est, ut debeat illam infelix nullis dissimulare iocis, id quoque, quod viridi quondam male lusit in aevo, heu nimium sero damnat et odit opus!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 15)
Usus amicitiae tecum mihi parvus, ut illam non aegre posses dissimulare, fuit, nec me complexus vinclis propioribus esses nave mea vento, forsan, eunte suo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 51)
Foedus amicitiae nec vis, carissime, nostrae, nec, si forte velis, dissimulare potes, donec enim licuit, nec te mihi carior alter, nec tibi me tota iunctior urbe fuit, isque erat usque adeo populo testatus, ut esset paene magis quam tu quamque ego notus, amor ;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 61)
tempus ubi est illud, quo te iactare solebas coniuge, nec nomen dissimulare viri?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 323)
quo vereare minus ne sim tibi crimen amicus, invidiam, siqua est, auctor habere potest, nam tuus est primis cultus mihi semper ab annis - hoc certe noli dissimulare - pater, ingeniumque meum (potes hoc meminisse) probabat plus etiam quam me iudice dignus eram;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 413)
cane, Musa, receptus, dum licet huic nomen dissimulare suum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 913)
"at poteras" inquis "melius mala ferre silendo, et tacitus casus dissimulare tuos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 127)
Ratio quidem haec est qua homo sese accommodat ad omnia vitia sui ipsius eversionis pascenda, eadem dissimulans, non agnoscens, gravia consilia procrastinans eaque pro nihilo reputans.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 75:5)
Ii qui consectaria patientur quae Nos dissimulare studemus, hanc amissam conscientiam responsalitatemque recordabuntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 220:6)
nec non et tenero pietatis tegmine crines obtegit anguinos, ut candida palla latentem dissimulet rabiem, diroque obtenta furori, quod rapere et clepere est avideque abscondere parta, natorum curam dulci sub nomine iactet.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1155)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION