라틴어 문장 검색

tunc adeo fracti simul cum corpore sunt spiritus illi feroces, ut qui nihil ante ratus esset minus regium quam sacris dedere animum, repente omnibus magnis parvisque superstitionibus obnoxius degeret religionibusque etiam populum impleret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 330:1)
temptari profecto patientiam ut, si iugum acceperint, obnoxios premat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 510:2)
grave esse iisdem per tot annos magna parte vitae obnoxios vivere;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IV 254:2)
et quem prope caelestem, cognomine certe Capitolino Iovi parem fecerint eum pati vinctum in carcere, in tenebris obnoxiam carnificis arbitrio ducere animam?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 179:1)
Romani contra, ubicumque esset Latinus hostis, satis scire eum esse quem ad Regillum lacum devictum centum annorum pace obnoxia tenuerint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 299:2)
adeo ergo obnoxios summiserant animos non infimi solum sed principes etiam plebis, ut non modo ad tribunatum militum inter patricios petendum, quod tanta vi ut liceret tetenderant, sed ne ad plebeios quidem magistratus capessendos petendosque ulli viro acri experientique animus esset, possessionemque honoris usurpati modo a plebe per paucos annos reciperasse in perpetuum patres viderentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 354:1)
tunc enim, ut qui ex aequo nos venisse in amicitiam meminissemus, amici forsitan pariter ac nunc, subiecti atque obnoxii vobis minus essemus;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 305:2)
pecuniae creditae bona debitoris, non corpus obnoxium esset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 399:1)
- horum criminum vos reos in omnia saecula offerte, tribuni plebi, vestra obnoxia capita pro licentia Q. Fabi obicite.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 493:1)
alii alios intueri, contemplari arma mox tradenda et inermes futuras dextras obnoxiaque corpora hosti;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 67:1)
emersisse civitatem ex obnoxia pace illius consilio et opera;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 144:1)
immo etiam eo plus periculi subisset quod Macedones unum Alexandrum habuissent, multis casibus non solum obnoxium sed etiam offerentem se, Romani multi fuissent Alexandro vel gloria vel rerum magnitudine pares, quorum suo quisque fato sine publico discrimine viveret morereturque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 272:1)
senatum et sibi et plebi obnoxium Pacuvius Calavius fecerat, nobilis idem ac popularis homo, ceterum malis artibus nanctus opes.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 14:1)
is cum eo forte anno quo res male gesta ad Trasumennum est in summo magistratu esset, iam diu infestam senatui plebem ratus per occasionem novandi res magnum ausuram facinus ut, si in ea loca Hannibal cum victore exercitu venisset, trucidato senatu traderet Capuam Poenis, inprobus homo sed non ad extremum perditus, cum mallet incolumi quam eversa re publica dominari, nullam autem incolumem esse orbatam publico consilio crederet, rationem iniit qua et senatum servaret et obnoxium sibi ac plebi faceret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 15:1)
hoc modo Pacuvius cum obnoxium vitae beneficio senatum multo sibi magis quam plebi fecisset, sine armis iam omnibus concedentibus dominabatur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 39:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION