도구

도구

라틴어 문장 검색

Id consilium, temerarium forsitan - quippe fortissimi iuvenes contumelia inritati erant - , sicut omnia alia felicitas regis excepit.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 2장 38:3)
Quam ut respersam cruore conspexit, ratus ad deplorandam contumeliam venisse, dicere, quae vellet, iubet.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 3장 14:2)
Quid, preses unice mundi, peregisse preconicis cum cervicem Cremone deflexeris contumacis?
(단테 알리기에리, Epistolae 55:4)
Oppidani, acerbitatibus praesidiario de more vitam agendi, variisque contumeliis, quibus obnoxii fuerant, liberati solutique, Washingtonium liberatorem et servatorem consalutant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT QUARTUM.84)
et ni dux Lee, Washingtonium opprobriis contumeliisque lacerasset, eum imperium militare retinere posse, omnino verisimile est.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM SECUNDUM.58)
Scio me offensurum esse quam plurimos, qui generalem de vitiis disputationem in suam referant contumeliam et, dum mihi irascuntur, suam indicant conscientiam multoque peius de se quam de me iudicant.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 5:1)
Vocati testes pro eo loquebantur, qui contumeliam fecerat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Rusticum Monachum 13:5)
Hanc quoque foede per obscenam turpemque dictu contumeliam violant;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM TARENTINUM 5:4)
Saevitum in urbes urbemque urbium Caralim, ut gens contumax vilisque mortis saltem desiderio patrii soli doma-retur.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 35:3)
Sed Scropha et Asina, quae viris non mediocribus cognomenta sunt, volo dicas unde contigerint, cum contumeliae quam honori propiora videantur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 28:3)
Hoc quidem, inquit, iam ferre non possum, quod Praetextatus noster in ingenii sui pompam et ostentationem loquendi vel paulo ante honori alicuius dei adsignari voluit quod servi cum dominis vescerentur, quasi vero curent divina de servis aut sapiens quisquam domi suae contumeliam tam foedae societatis admittat, vel nunc Sigillaria, quae lusum reptanti adhuc infantiae oscillis fictilibus praebent, temptat officio religionis ascribere, et quia princeps religiosorum putatur, nonnulla iam et superstitionis admiscet, quasi vero nobis fas non sit Praetextato aliquando non credere.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 1:2)
Nam et maiores nostri omnem dominis invidiam, omnem servis contumeliam detrahentes, dominum patremfamilias, servos familiares appellaverunt.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 11:5)
Antium enim Restionem proscriptum solumque nocte fugientem diripientibus bona eius aliis servus conpeditus inscripta fronte, cum post damnationem domini aliena esset misericordia solutus, fugientem persecutus est, hortatusque ne se timeret scientem contumeliam suam fortunae inputandam esse non domino, abditumque ministerio suo aluit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 19:1)
Quis non miratus est non offenso Caesare abisse militem contumacem?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 26:8)
Sed verum huius contumacissimi nominis causam in primo libro Originum Catonis diligens lector inveniet.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, V. 10:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION