라틴어 문장 검색

at si condoluit temptatum frigore corpus aut alius casus lecto te adflixit, habes qui adsideat, fomenta paret, medicum roget, ut te suscitet ac reddat gnatis carisque propinquis?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Ad Maecenatem: Omnibus, maxime vero avaris, sortem suam gravem esse. 1:13)
his igitur velut fomentis, si quid erit asperum, praemolliemus, quo facilius aures iudicum quae post dicturi erimus admittant, ne ius nostrum oderint.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 232:1)
at si singula quaeque dissolveris, illa flamma, quae magna congerie convaluerat, diductis quibus alebatur, concidet, ut, si vel maxima flumina in rivos diducantur, qualibet transitum praebent.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 301:2)
sed ut communiter et phonascis et oratoribus necessaria est exercitatio, qua omnia convalescent, ita curae non idem genus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 169:1)
non convalescit planta, quae saepe transfertur.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 2 3:4)
Numquam in tantum convalescet nequitia^ numquam sic contra virtutes coniurabitur, ut non philosophiae nomen venerabile et sacrum maneat.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 2, letter 14 11:5)
Nam ut loca gravia etiam firmissimam valitudinem temptant, ita bonae quoque menti necdum adhuc perfectae et convalescent!
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 3, letter 28 6:4)
Pauca sunt, quae dicuntur, sed si illa animus bene excepit, convalescunt et exurgunt.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 38 2:5)
Una Hannibalem hiberna solverunt et indomitum illum nivibus atque Alpibus virum enervaverunt fomenta Campaniae.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 5, letter 51 5:3)
Philosophiae acceptum fero, quod surrexi, quod convalui.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 78 3:4)
cum convalueris, non mortem, sed valetudinem effugies.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 9, letter 78 6:7)
Tecta tegimentaque et fomenta corporum et cibi et quae nunc ingens negotium facta sunt, obvia erant et Among many accounts by Roman writers of early man, compare this passage of Ovid, and that in the fifth book of Lucretius.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 90 18:5)
A Planco deducta in hanc frequentiam loci opportunitate convaluit, quot tamen gravissimos casus intra spatium humanae senectutis tulit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 14:4)
Ex maternorum viscerum calido mollique fomento emissum adflavit aura liberior, deinde offendit durae manus tactus, tenerque adhuc et nullius rei gnarus obstipuisti inter ignota.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 26:9)
Doce me non an fortitudo animal sit, sed nullum animal felix esse sine fortitudine, nisi contra fortuita convaluit et omnis casus, antequam exciperet, meditando praedomuit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 19, letter 113 27:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION