라틴어 문장 검색

non enim verborum tantum communium verae atque propriae significationes longiore usu mutantur, sed legum quoque ipsarum iussa consensu tacito oblitterantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Duodecimus, XIII 6:2)
Quod profecto, inquit, eveniet, si de id genus rebus ad communem vitae usum pertinentibus confabulemur, de quibus in foro atque in negotiis agendi non est otium.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XI 6:1)
Τῶν δ' ὥσ τε ψαρῶν νέφοσ ἔρχεται ἠε` κολοιῶν, secutus non communem, sed propriam in quoque vocis situ iucunditatem;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXI 26:2)
Sed quaero an M. Tullius, verborum homo diligentissimus, in oratione quam dixit De Lege Agraria Kalendis Ianuariis contra Rullum, inani et inlepida geminatione iunxerit 'manubias' et 'praedam,' si duo haec verba idem significant neque ulla re aliqua dissident.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius Decimus, XXV 5:1)
Esse autem nimis quam ineptum absurdumque, ut, quoniam aestus oceani cum lunae curriculo congruit, negotium quoque alicuius, quod ei forte de aquae ductu cum rivalibus aut de communi pariete cum vicino apud iudicem est, ut existimemus, id negotium quasi habena quadam de caelo vinctum gubernari.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, I 5:1)
Id etiam, inquit, "quaeri solet, an deceat atque conveniat iudici causa iam cognita, si facultas esse videatur conponendi negotii, officio paulisper iudicis dilato communis amicitiae et quasi pacificatoris partes recipere?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Quartus Decimus, II 16:1)
Nam, ut vides, κλιμακτῆρα communem seniorum omnium tertium et sexagesimum annum evasimus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, VII 4:8)
De verbis inopinatis, quae utroque versum dicuntur et a grammaticis communia vocantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 1:1)
UTOR et vereor et consolor communia verba sunt ac dici utroque versus possunt:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 2:1)
Testata itidem et interpretata eadem ratione dixit M. Tullius in primo libro De Divinatione, ut testor interpretorque verba communia videri debeant.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 8:1)
dilargitis proscriptorum bonis dicit, tamquam verbum largior sit ex verbis communibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 9:2)
Dignor quoque et veneror et confiteor et testor habita sunt in verbis communibus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XII 11:1)
Iam iam albicascit Phoebus et recentatur Commune lumen hominibus voluptatis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XXV 2:4)
Quod cum ita Varro dicat, dubito hercle, an posterior syllaba in eo verbo, quod apud Homerum est, acuenda sit, nisi quia voces huiusmodi, cum ex communi significatione in rei certae proprietatem concedunt, diversitate accentuum separantur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, III 6:1)
Huius Publili sententiae feruntur pleraeque lepidae et ad communem sermonum usum commendatissimae, ex quibus sunt istae singulis versibus circumscriptae, quas libitum hercle est adscribere:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, XIV 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION