라틴어 문장 검색

amens consilii egens, nescius rei gerendae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DVODECIMVM COMMENTARIVS., commline 6221)
nescio quid certe est hoc non iungendum superiori;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA OCTAVA., commline 1071)
hanc cum Silvanus nescius occidisset, puer est extinctus dolore:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 203)
et nescia fallere vita aut quia innocentes sunt, aut quoniam inmobilis est status vitae eorum:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 2권, commline 4671)
nescio qua dulcedine l. quadam arcana ratione naturae.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 552)
nesciaque humanis p. m. c. ad exitum futurae rei re- spexit, non ad principium:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 4691)
Igitur cum omnes hac spectaculi voluptate caperemur, Caecilius nihil intendere neque de contentione ridere, sed tacens, anxius, segregatus dolere nescio quid vultu fatebatur.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 4장 1:1)
"Itaque cum omnium gentium de dis inmortalibus, quamvis incerta sit vel ratio vel origo, maneat tamen firma consensio, neminem fero tanta audacia tamque inreligiosa nescio qua prudentia tumescentem, qui hanc religionem tam vetustam, tam utilem, tam salubrem dissolvere aut infirmare nitatur."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 8장 1:1)
"Audio eos turpissimae pecudis caput asini consecratum inepta nescio qua persuasione venerari:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 9장 1:7)
"nescio an falsa, certe occultis ac nocturnis sacris adposita suspicio!"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 9장 1:10)
"renasci se ferunt post mortem et cineres et favillas et nescio qua fiducia mendaciis suis invicem credunt:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 11장 1:3)
"mox a nescio quo Febris dedicata:"
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 25장 1:22)
genus autem hoc sermonum positum in hominum veterum auctoritate et eorum illustrium plus nescio quo pacto videtur habere gravitatis:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 5:5)
serpit enim nescio quo modo per omnium vitas amicitia nec ullam aetatis degendae rationem patitur esse expertem sui.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:1)
quin etiam si quis asperitate ea est et immanitate naturae, congressus ut hominum fugiat atque oderit, qualem fuisse Athenis Timonem nescio quem accepimus, tamen is pati non possit, ut non anquirat aliquem, apud quem evomat virus acerbitatis suae.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Laelius de Amicitia 110:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION